Welkom bij het reisverslag 2010

USA2010-01 2010-02 2010-03 2010-04 2010-05 2010-06

Dinsdag 6 juli tot en met dinsdag 13 juli

Dinsdag 6 juli


Afgesproken met Ron om me naar Zaventem te brengen. Hij was er om 7u20. Op weg naar de luchthaven - vanaf iets voor Leuven - FILE. Ik zou me pas zorgen maken als ik niet in Zaventem ben om 9u30.  We geraakten er om 9u25. Dadelijk inchecken. Ik mocht overal voorgaan, ... anders ging ik mijn vlucht missen. Vlug door de screeningtest. Ik was aan de gate om 10u10. ‘Ruim op tijd.’. Alles gelukt. Ik had mijn vlucht.... die vertraging kreeg door een probleem met de koffer-sorteer-machine van Zaventem. Pas om 12u00 begon het vliegtuig te taxiën.

Op het vliegtuig zat een jongen van 16, die helemaal alleen en voor de eerste keer vloog. Om hem te helpen ging ik hem in Atlanta ‘de weg wijzen’; we moesten toch allemaal eerst door immigration en bagageclaim. Vanaf daar zou hij het wel alleen afkunnen... Immigration voor mij geen probleem - hij wel problemen: ESTA niet goed ingevuld, 16 en alleen reizen, ... Daar verloren we wel een half uur. Neem daar de vertraging bij van Brussel naar Atlanta... Dan bagageclaim. Nog meer mensen van onze vlucht stonden te wachten op de koffers. Tijd tikt. Uiteindelijk gaan vragen of de koffers van Brussel nog niet allemaal binnen waren. “Die staan daar achter naast de band”, was het antwoord, “aan de andere kant van de carrousel”.

Vlug koffers claimen en doorsturen. Intussen was Nathan Eto zijn vlucht al weg. Hij moest herboeken. Voor mij begon de tijd ook op te raken. Ik moest hem dus achterlaten en vlug doorgaan naar de screening en door naar gate D33. Ik heb die gast nog even gezien in de lijn van de screening. Lopen, lopen naar de gate. Ik haalde het op 5 minuten.

Kort samengevat: om 9u25 de luchthaven Zaventem binnengestapt en om 18u15 plaatselijke tijd = - 6 Belgische tijd) Chattanooga airport buitengestapt: 15 uur wakker zonder sigaret!


In Dalton even wat eten uithalen: whoppers van Burger King voor mij, milkshakes voor de dames van bij Chicken Filet.

Thuis de goederen voor familie Leyssens uitgepakt, de vernieuwingen aan het gebouw bekeken (douche, gazebo, dek, ...), bijgepraat over de laatste vernieuwingen hier en in België (appartement ed).

Claudio was vroeger gestopt met lesgeven zodat hij er ook bij kon zijn bij Christmas in July.

En dan - stik op - het bed in.


Woensdag 7 juli


04u00 gaat mijn GSM. Het is de man van Belgacom om te zeggen dat hij om 10u30 in het appartement zal zijn om de werken uit te voeren. Nu ik toch wakker was heb ik mijn vader maar verwittigd over dit bericht.

Terug proberen te slapen. Uiteindelijk om 08u00 opgestaan.

Ik ging mee om Emilie naar de balletklas te brengen. Nadien gingen we langs bij TJ-Max. Niet veel gevonden.

Na een middagrust gingen we naar Providence Ministries (een tweedehandswinkel) alvorens Emilie op te halen.

Het was al lekker warm geworden. Tijd om te gaan genieten van het verfrissende water in het Resort Leyssens: genieten van het water, de palmbomen, de zon, verfrissende drankjes, ... Heerlijk.

Tegen 19 u begonnen de magen te knagen. Op naar downtown Dalton, naar The Iron Gate voor een heerlijke pizza. (Op woensdag eet je pizza aan halve prijs.) Ook nog een pizza meegenomen voor Claudio, want die moest werken.


Nadien nog een tijdje genoten van de avond in het Resort Leyssens, deze

keer met fakkels en zwembadverlichting en natuurlijk de nodige drankjes.


Donderdag 8 juli


06u00 gaat mijn GSM. Ronny wilde weten of ik goed aangekomen was in Amerika. Terug mijn bed in gekropen.

Voormiddag uitgeslapen en verslag gemaakt, mail nagekeken, enkele dingen opgezocht op internet, ... Even rustig doen, want Claudio is naar enkele vergaderingen en Anne-Mie moet straks gaan werken (daarom rust ze nu wat uit).

Het is raar dit jaar: het weer is anders: normaal hoort het hier plakkerig warm te zijn, maar dit jaar is het warmer en het is een droge warmte. De temperaturen gaan naar een 99° F door de dag en ‘s nachts koelt het af tot 70° F.



Rustige dag. Namiddag naar Kroger voor wat boodschappen.

Er zijn hier heel wat imports te bespeuren. Ik heb er speciaal de prijs laten bijstaan ...

‘s Avonds moest Emilie nog voetballen. Emilie is de enige met een baseballcap op, in het roze dan nog.

Nadien nog wat tv gekeken en het bed in.


Vrijdag 9 juli

Het start als een rustige dag: Anne-Mie rust uit van de nachtpost. Emilie is naar het balletkamp - straks is er de afronding met de voorstelling van haar weekthema. Elena heeft een vriendinnetje op bezoek om te spelen.

Ik moet voorbereidingen treffen voor onze trip van een week naar Williamsburg.

Weeral erg heet vandaag. Te warm om iets te doen. Dan maar gebruik maken van de resort!

Om 15u30 moesten we naar de balletvoorstelling van het Zwanenmeer, waar Emilie in meespeelde.

‘s Avonds nog gaan eten bij Five Guys en dan alles nog in orde maken voor de trip.

We gingen de nacht spenderen in Holiday Inn, Golf and Conference Center in Staunton. Leuk hotel, goed eten, alleen ... na 22u was er geen roomservice meer - gevolg: geen alcohol meer.


Zondag 11 juli


De familie Leyssens ging zwemmen. Ik had slecht geslapen en was bezig met mijn gsm (die deed het gisteren niet meer!). Terug aan het bollen gekregen. Na ontbijten (uitgebreid) doorheen Staunton gereden. We gingen naar de glasblazer, maar die was in onderhoud - enkel de winkel was open. Dan maar op weg naar Williamsburg.

Na bijna 3 uur rijden zijn we aangekomen op de resort: International Diamond Resorts - The Historic Pawhatan Resort. We hebben er een mooi appartement: 2 slaapkamers, 2 badkamers, 1 woonkamer met keuken, hot tub, porch, ... Ik slaap in de woonkamer op de uitklapbare zitbank.

Na aankomst en uitpakken hebben we wat rondgereden om de streek te verkennen. Na het bezoek aan het “visitor center” gingen we eten en daarna nog even winkelen.

De avond hebben we gevuld met het bespreken van de invulling van de volgende dagen. We maakten een planning om toch zo veel mogelijk te zien van de ‘historische driehoek’: Williamsburg - Yorktown - Jamestowm.

In Yorktown werd één van de laatste veldslagen uitgevochten tussen de ‘toekomstige’ Amerikanen en de Engelsen. Na het behalen van de overwinning op het slagveld van Yorktown werden de onafhankelijke Verenigde Staten langzaam een feit. In Williamsburg werd enkele jaren eerder een ‘Declaration of Independence’ uitgeschreven. Dit was de reden dat Engeland in oorlog ging met haar vroegere kolonies; Engeland wilde ze behouden als kolonies. De havenstad Jamestown was de plaats waar nog meer jaren daarvoor de eerste immigranten aankwamen, in opdracht van de Engelse regering, om bezit te winnen op kost van de Spanjaarden...



Zaterdag 10 juli


Onze trip begint vandaag. Bestemming: Williamsburg, Virginia. Tussenstop: nog te bekijken...

Tussenstop werd Staunton. We vertrokken om ongeveer 10u30 en kwamen aan tegen 20u30. We maakten wel enkele tussenstops: om te eten, om te roken, om de benen te strekken, ...

Vandaag deden we ongeveer 750 km. Morgen nog 250 km te gaan van Staunton tot Williamsburg.


In december 1606 vertrokken 3 schepen vanuit Engeland naar Amerika. Ze kwamen er aan in mei 1607. Een bedrijf, Virginia Company’ liet immigranten inschepen op de ‘Godspeed’, ‘Discovery’ en ‘Susan Constant’. Ze moesten op koloniaal gebied van Spanje een Engelse kolonie stichten (eigenlijk stelen van de Spanjaarden). Bijna 2/3de van de immigranten stierf binnen het jaar na aankomst in Jamestown (door ziekte van de reis, vijanden, klimaat, ...).

De schepen voeren op en neer tussen Engeland en Amerika. Een op- en neer-tocht duurde 10 maanden. In die tijd waren de kolonisten aangewezen op eigen landbouw en materialen die ze meegekregen hadden. Ze maakten kennis met de Powhatan - de plaatselijke indianenstam - en raakten er bevriend mee.

In Jamestown is er een reconstructie van een Powhatan-dorp. Van de drie eerste schepen die toekomstig Virginia aandoen zijn er reproducties (die effectief ook kunnen varen). Ook het fort dat de eerste immigranten maakten is er gebouwd op basis van plannen en beschrijvingen van immigranten (uit brieven, notities, ...).

Het is hier ‘levende geschiedenis’. Overal lopen er medewerkers rond in koloniale kledij. Zij geven uitleg, beantwoorden vragen, demonstreren hoe het er in 1607 aan toe ging, ....

Maandag 12 juli


Het bezoek aan de eerste van de drie historische sites in de ‘Historische Driehoek’.

Zelfs de groententuinen, tabaksplantage, ... zijn opnieuw gemaakt. Je kan de huizen in het fort bezoeken: de smidse, het wapenarsenaal, ... Er zijn overal dingen om je ‘in te leven’ in de tijd van 1607!

Een hele belevenis. Hier begon de geschiedenis van de Engelse kolonie, Virginia genoemd. Ook de geschiedenis van de VS begon hier: De Spanjaarden, die hier de grond als eigendom beschouwden, moesten weg! Daar kwam dus oorlog over. En de Powhatan waren ook niet echt gelukkig met de komst van de Engelsen.

Iedereen kent ze: Pocahantas. Ze heeft dus echt geleefd. Ze was een dochter van de Powhatan. Ze is dus niet getrouwd met John Smith. Ze heeft hem wel het leven gered. Maar ze trouwde met John Rolfe, een schrijnwerker. Als je het plakkaat leest, zal je weten waar ze begraven ligt.

De replica’s en levende geschiedenis vind je in Jamestown (zonder -e).

In Jamestowne (met -e) zijn er de opgravingen, staat er het beeld van John Smith en Pocahantas.

Nadat de kinderen in het Nationale Park Jamestowne enkele opzoekingen gedaan hadden konden ze de eed van Junior-Parkwachter afleggen. Ze kregen een patch en een oorkonde.

Dinsdag 13 juli


Een nog mooier voorbeeld van ‘levende geschiedenis’ is Colonial Williamsburg. De stad, vroeger ooit de hoofdstad van de kolonie Virginia, werd helemaal herbouwd zoals ze eruitzag in 1770. De gebouwen staan op hun plaats waar ze vroeger stonden. Alles is er terug te vinden: het paleis van de gouverneur, het capitool (administratief centrum), kerken, een smidse, een bakkerij, de zilversmid, de pruikenmaker, en noem maar op! Alle ‘inwoners’ van de stad zijn gekleed in kledij in de stijl van 1770. Er zijn burgers op straat, maar ook alle winkels, huizen, het paleis, ... is te bezoeken en overal zijn er inwoners die uitleg geven over wat ze doen.

Verder zijn er heel wat programma’s die je kan volgen. Zo volgden we vandaag ‘The next disagreeable thing’ (over de belasting op thee - de aanleiding van de Amerikaanse revolutie) en ‘Order in the court’ (over het rechtssysteem in de kolonies). Alles speelt zich af in de schaduw van de Amerikaanse revolutie. Het was dan ook in Williamsburg waar de Onafhankelijkheid van Amerika werd uitgeroepen door vertegenwoordigers van de 13 kolonies (vandaar de naam ‘Revolutionary City’).

De programma’s - re-enactments - zijn interactief.; dit wil zeggen dat men verwacht dat je deelneemt aan de activiteiten: stemmen, zelf advocaat of slachtoffer spelen, keuzes maken en juichen of boe-roepen waar nodig, op 18de eeuwse wijze anderen begroeten, ...



Het geheel lijkt in het begin wel even op Bokrijk. Maar dit domein is heel wat groter. Hier zijn ongeveer 500 personen permanent (ze wonen hier) op het grondgebied: als acteur, als figurant, als lid van de parade, als onderzoeker, ... en daarbij komen nog heel wat extra acteurs en vrijwilligers. En dan mag je de medewerkers achter de schermen niet vergeten. Het geheel werd destijds mede gefinancierd door Rockefeller (in de jaren 1930 één van de rijkste Amerikanen).

Nu is het een vzw.

De inkom is niet goedkoop, maar je krijgt er heel veel voor in de plaats. Het leukste eraan zijn de inwoners. Je voelt je effectief in 1770. Er zijn dagelijks parades. Je krijgt alle mogelijke uitleg en demonstraties, ...

USA2010-01 2010-02 2009-5