Welkom bij het reisverslag 2010
Woensdag 11 augustus tot en met dinsdag 17 augustus
Woensdag 11 augustus
In de namiddag met Claudio de stoel met voetbank afgewerkt. Nadien ontspannen in het zwembad. Misschien wat te lang in het zwembad in de zon gedreven -
Na het avondeten nog even met Anne-
Op tijd gaan slapen, morgen normaal ride-
Even naar buiten dus.
En dan terug wachten. Ondertussen zette Claudio me op een andere wagen: EMS24 met Randy en Tony.
Met Tony heb ik in het verleden al gereden, Jetty ook.
EMS24 moet een ander deel van Whitfield County coveren. Gelukkig stonden we dus veel op een parking, weg van de grote wegen, waar roken geen probleem was.
En daar kwam de tweede rit binnen: waarschijnlijk DOA (death on arrival). Daar naar toe. Toen wij aankwamen, kwamen ook de eerste politiewagens aan. De beheerder van het motel liet ons binnen. Inderdaad, deze man lag hier al enkele dagen ... Dat was duidelijk te merken aan de lijkvlekken. Intussen arriveerden nog politieagenten (in totaal 4 patrouillewagens), de brandweer, enkele detectives/rechercheurs, de crime scene unit, de coroner (lijkschouwer) (heel toffe vrouw), ... Er werden vele foto’s genomen door de crime-
Intussen aan een politieagent gevraagd naar de status van mijn ride-
Dit heeft niet veel met dit verhaal te maken: de moeder van Terry is opgenomen in Hamilton, haar been moet geamputeerd worden: een infectie aan een afgezette teen (slechte doorbloeding) heeft zich verspreid gehad. Ze werd enkele dagen geleden geopereerd.
Terug naar het verhaal. Op naar het mortuarium. In films worden de lijken opgeborgen in “laden” van een frigo. Niet echt dus. Hier stonden inox ‘bakken’ op brancardhoogte en op wieletjes. In zo eentje werd ons transport gelegd.
Op een tafeltje als je de ‘frigo’ binnengaat liggen geamputeerde lichaamsdelen, volledig verpakt en gelabeld.
Randy (emt, maar ook assistent coroner) leidde me dan nog even door de autopsy-
Met onze overledene is er misschien een andere oorzaak. Deze overledene wordt daarom morgen nog eens met een ziekenwagen vervoerd. Naar Atlanta gaat zijn reis; naar het crime-
Plots is er tumult aan de ziekenwageningang van de spoed. Een troep politieagenten en leden van de sheriff’s department brengen -
Terwijl we wachtten op een nieuwe rit deed Randy al heel wat papierwerk voor de coroner en deed Tony het papierwerk van deze rit.
Tegen 19u30 werden we teruggeroepen naar het hoofdstation; alle andere wagens waren bezig. Voor mij het moment om afscheid te nemen van Randy en Tony, hen te bedanken, ...
Claudio bracht me dan naar huis.
Vrijdag 13 augustus
De kinderen moesten al vroeg op. Het is vandaag de eerste officiële schooldag in Whitfield County. Nog even onwennig kennis maken met de andere leerlingen (voor zover er andere leerlingen bij zijn). Dan heeft Anne-
Ik werd voor de ride-
Volgende oproep: lady needs assistence. Dame belt de politie omdat ze zit met een platte batterij ... Met een boosterpack haar verder geholpen en haar gevolgd tot bij een garage, waar ze de batterij en alternator ging laten nakijken.
Dan was het een tijdje wachten, rondrijden, kijken naar roodrijders of mensen zonder veiligheidsgordel, ...
Een nieuwe oproep: een oud vrouwtje had op het internet zachte zelfmoordmanieren opgezocht. Was vertrokken in het motel met een koffer. Meerdere wagens rondrijden om haar te vinden. Uiteindelijk vond een collega haar en die riep ons erbij (het was ‘onze’ oproep). EMS werd erbij gehaald. Zack was op de truck van EMS, samen met Adrian (een nieuwe). (Ik heb vorige jaren ems-
Dan weer cruisen.
Vervolgens gingen we assistentie verlenen bij een oproep ‘disturbance’ (ruzie op straat). Een losgekomen pitbull had het op enkele puppies gemunt, en daarna naar enkele kinderen gelopen -
Daarna weer eens een auto aan de kant gehaald: een nummerplaat die vervallen was en ooit op een andere wagen gezeten had kwam te voorschijn op een auto. (De agenten tikken tijdens het rijden regelmatig nummerplaten in op de laptop en zo krijgen ze info over de auto, of de ‘normale’ bestuurder gezocht wordt, vorige overtredingen, ...) Gevolgd: ticket en opvolging.
Tijd om iets te eten: het werd Chicken Filet.
Terug de baan op. Hij reed me naar een interventie aan de Providence Ministries. Er was iemand ‘bewusteloos’ gevonden, die bij interventie van de politie ‘lichtjes bijkwam en agressief werd. Er waren al enkele politieagenten bezig om het ‘plat’ te krijgen op de draagberrie van EMS. De twee ambulanciers en de EMS-
Normaal had ik gepland op dit moment naar huis te gaan. Maar er was nog één zaak, waar de agent al enkele uren aan bezig was. Of ik die mee wilde doen? Waarom niet ... Om het verhaal makkelijk te maken enkele fictieve namen: Amy is gescheiden van Jeff. Amy heeft een relatie gehad met mijn begeleidende agent, Ryan. Jeff is opnieuw getrouwd met Mandy. Amy heeft een nieuw lief, Chris. Amy heeft twee kinderen uit het huwelijk met Jeff. Amy heeft nog contact met Jeff. Jeff betaalt zijn alimentatie steeds te laat. Daarom heeft Jeff al enkele warrants (opsporen en oppakken) gehad. Telkens betaald hij dan net op tijd en zo blijft hij uit de gevangenis.
Nu is er weer een warrant op Jeff. Jeff heeft niet betaald en ‘mag’ dus opgepakt worden en in de gevangenis worden gezet. Amy weet dat Mandy vandaag bevallen is van Jeff’s kind. Jeff is dus in het moederhuis. Amy vraagt aan de agent om Jeff te gaan oppakken (enkele uren nadat zijn vrouw is bevallen en hij daar blij bijzit). De agent overlegt met mij of dit niet te gemeen is. Ik vind van wel. De collega’s vinden het ook erg hard: een papa arresteren bij het geboortebed van zijn kind. Uitendelijk wordt toch beslist om die kerel te gaan arresteren. (Dit was de enige keer dat ik in de patrouillewagen moest blijven van officer Amos.)
Jeff wordt achterin geplaatst met handboeien om. Op naar de County Jail. Daar werd Jeff opnieuw gefouilleerd, de veters van de schoenen werden verwijderd, hij belandde in de cel. Achter enkele uren zou hij overgebracht worden naar de gevangenis van Murray County.
Terwijl ik aan de kant stond, komt er een andere gevangenisbewaarder. Hij begint tegen mij: ‘Come on buddy, your hands go on the bar, ...’ Ik antwoordde heel snel: ‘Excuse me, I’m a ride-
Zaterdag 14 augustus
De dag van de barbecue. Velen waren uitgenodigd. Velen verontschuldigden zich. Marie-
Het werd toch een gezellige barbecue, die tegen 22 u afgelopen was.
Zondag 15 augustus
Voorlaatste dag in Amerika. Vorige week al een koffer gepakt. Vandaag mijn tweede koffer zitten pakken. De grote koffer weegt 50 pond. De kleine (momenteel) 46 pond, maar er zitten nog wat kleren in de was en droogkast ... Morgen verder doen: de koffer verder opvullen, de rugzak gebruiken als extra pakruimte, de ‘nieuwe’ laptopbag voor de laptop en toebehoren.
Maandag 16 augustus
Het is intussen 12 uur. Alles is gepakt. Heb net ontbeten. We gaan binnen een kwartiertje vertrekken naar de luchthaven van Chattanooga; mijn eerste vlucht (naar Atlanta) vertrekt 14u10, maar ik moet er op tijd zijn om in te checken en om door security te gaan. In Atlanta zal ik even moeten wachten op mijn aansluitende vlucht. Aankomst voorzien in België, morgen rond 8u30.
Intussen nog maar een sigaretje bij Sojourners aan gate E8 -
Heel raar als je in Atlanta, zo ver weg, in de lijn staat om in te stappen, als je plots een bekende tegenkomt. Daar moest natuurlijk een foto van gemaakt worden. (Hij was met de vrouw en de twee kinderen naar Californië en Las Vegas geweest.)
Dinsdag 17 augustus
Op het vliegtuig kregen we 3 films te zien: The Bounty Hunter (komische actiekomedie, de moeite waard), The Ghost Writer (geen aanrader, heb geprobeerd te slapen) en Whip It (viel mee, eerder een tienerfilm).
Ik arriveerde iets voor 9 in Zaventem. Pa en Jetty waren er al om me op te vangen.
Het eerste bezoek in België was het Bakhoes. Na 6 weken Bud Light of Miller Light was het tijd voor Carlsberg.
Dan naar mijn ‘nieuwe’ appartement. Pa en Jetty hebben heel goed hun best gedaan. Terwijl ik in Amerika op vakantie was en instructies via mail en telefoon doorgaf, hebben zij dat uitgevoerd: alles laten doen of zelf gedaan: stroom aanpassen, loodgieter, telefoon, internet, schilderen, kasten in elkaar zetten, meubels ontvangen, .... Mijn bed was zelfs gemaakt en alle verhuisdozen stonden klaar om uitgepakt te worden. (Bedankt aan pa en Jetty en de andere helpers voor deze make-
Ik sluit mijn fantastische vakantie af met intrekken in mijn nieuwe woning, wat kan je nog meer wensen?
We waren op tijd in Chattanooga. De koffers waren te zwaar (52 pound -
In plaats van te vertrekken om 14u10, vertrok de lijnvlucht pas om 15u. Maar in plaats van een uur te vliegen deden we de trip in 25 minuten. Op naar Sojourners (aan gate D5) om te roken en iets te drinken. Dan naar de gate voor de vlucht naar België. En de vlucht was ... delayed. In plaats van 17u40 vertrokken we om 18u40.
Donderdag 12 augustus
Rond 9 uur vertrokken naar de Varnell-
Dan naar het hoofdstation. Wachten op een volgende rit.
Op de radio kwam intussen binnen dat Lifeforce er aan kwam om een transport te doen van Hamilton naar Erlanger.