Reisverslag USA grote vakantie 2011

Week van 14 juli tot 21 juli

Donderdag 14 juli

Net terug van Tunesië. Eén dagje kunnen bekomen. Nog lang niet bijgeslapen, maar vanmorgen liep de wekker af om 5u45. Opgestaan, douche genomen, ... Had gisteren alle koffers gemaakt.

Jetty was er op de afgesproken tijd: iets voor 7u, want we moesten op tijd vertrekken omwille van de mogelijke files kort bij de werken te Zaventem. Geen probleem. We zijn er ruim op tijd geraakt.

Na een ontbijtje en sigaretje, afscheid genomen van Jetty en rustig aan naar de gate.

Goede vlucht gehad. De eerste werken aan de website gedaan, wat wijn (4) gedronken (complementary), enkele whisky’tjes (4) (betalend), wat geslapen, ... En een uurtje voor aankomst ging ik nog even naar ‘achter’: even plassen. Spreekt een stewardess mij aan: “Jij dronk toch wijn? Het is zonde om deze (de karton in haar handen) weg te moeten gieten. Hier!” en ik kreeg nog een goed gevuld glas wijn in mijn handen gestopt.

Douane en immigratie verliepen vlot. Mijn koffers waren er vlot, die werden ingecheckt voor Chattanooga.

Nog Anderhalf uur te vullen. Op naar D-concourse, Sojourners opzoeken aan D5. Enkele bud lights (2) en wat sigaretjes. Vanaf deze concourse (gate D46) vertrok later ook mijn vlucht naar Chattanooga. Ook deze vlucht verliep vlot. “Omwille van de korte duur van de vlucht kom ik niet rond met drankjes, maar zal ik wel straks even op en af lopen om te zien of iemand wat nodig heeft”, zei de steward. We stegen op, 10 min stijgen, ‘fasten seatbelt’ ging uit voor 5 min, 10 min dalen en we waren aangekomen in Chattanooga.

Anne-Mie en de kinderen wachtten me al op. Daar ging het signaal van de bagagecarrousel. Na 5 koffers kwam iemand zeggen ‘That’s it’. Heel veel mensen verbaasd. Hun en mijn koffers waren er niet. Wellicht gingen die op de volgende vlucht zitten.

Dan maar even naar BurgerKing iets eten, en terug naar de luchthaven. Bij de volgende vlucht zat één van mijn twee koffers. De tweede koffer zou waarschijnlijk op de volgende vlucht zitten. Daar gingen we niet op wachten. Formulier laten invullen. De luchthaven zou ons bellen als de koffer er was, en zou deze dan brengen.

Op weg naar Dalton door zeer hevige regen moeten rijden. In Dalton, op 105 Sioux Trail, de vernieuwingen aan het huis zitten bewonderen: alles opnieuw geverfd, nieuwe trap naar de kelder, nieuw kookvuur en afwasmachine, aanpassingen in de tuin, veranderingen in de kelder, ...

Eén koffer kunnen uitpakken. Bijgepraat met Anne-Mie en Claudio en de kinderen (die van school gaan veranderen), ...

Om 22 u belden we zelf naar de luchthaven. Ze konden ons bevestigen dat de koffer in Chattanooga stond! Ze zouden hem nog langsbrengen. Uiteindelijk is dat gebeurd toen ik al sliep. Claudio kon niet slapen en nam rond 2 uur de koffer in ontvangst.

Vrijdag 15 juli

Claudio was weer werken. Samen met de kinderen en Anne-Mie heb ik ontbeten. Dan brachten we Elena naar balletkamp; zij helpt uit bij het balletkamp van de ‘kleintjes’.

Terug naar huis, de lunchbag van Elena ophalen; die was ze vergeten. Terug naar balletkamp. Onderweg nog enkele yardsales gaan bekijken. Nadien ging Anne-Mie slapen, in voorbereiding op haar nachtwerk. In die tijd heb ik dan de rest van koffer één en de volledige koffer twee kunnen uitpakken in de kelder.

Elena terug gaan ophalen. We moesten er vroeger zijn want dit was de laatste dag van balletkamp. Dat wordt afgesloten met een voorstelling voor de ouders, van wat ze gedaan en geleerd hebben die week.

Op weg naar huis nog even gestopt in de Aldi. Er is pas een Aldi geopend in Dalton, naast Logan’s.

Thuis geholpen met het maken van eten.

Anne-Mie naar haar werk. Met de kinderen uno gespeeld. Claudio terug van zijn werk.

Wat opgeruimd, Claudio geholpen met de reparatie van de bladblazer, verder bijgepraat en wat tv gekeken.

Zaterdag 16 juli

Anne-Mie was gaan werken en wilde even wat uitrusten. Toch was ze op tijd op om naar de indoor-yardsale te gaan in het Convention Center. Gelijktijdig met de rommelmarkt was er ook de jaarlijkse gunshow (maar daar zijn we niet naar toe geweest). Enkele spulletjes gekocht en veel spullen gekregen (laatste dag rommelmarkt, ze waren aan het opruimen en vele spullen moesten ze niet meer hebben, bijgevolg: gratis mee te nemen!).

Dan naar huis. Daar was ik even poolboy, om het zwembad wat op te kuisen na die zware regenval van donderdag. Zo kon ik even later ook genieten van het zwembad en de zon.

Kristina was vandaag teruggekomen van Ierland. Daar hadden we mee afgesproken, om samen te gaan eten. Het werd Mexicaans bij Garcia (in het gebouw dat vroeger Flammini’s Italian Restaurant was). Eerst werden cadeautjes uitgewisseld ter gelegenheid van Kristina’s zwangerschap en hun trip naar Ierland. Ik leerde er John kennen.

Jetty had duidelijk gezegd dat ik Kristina’s buikje moest strelen voor haar, dat deed ik dus.

Om de dag af te sluiten gingen we nog langs bij verschillende winkels, op zoek naar ‘snore-strips’. Die ga ik nodig hebben als we volgende week Wim op bezoek hebben met de vrouw en kinderen, en als we naar de Lakehouse gaan. Helaas, niet gevonden wat ik nodig heb. Die zoektocht zal nog verder gaan.

Na een filmpje van Netflix (verhuurbedrijf), ging ik naar bed.

Zondag 17 juli

De storm van enkele weken geleden liet zijn markers na. Daar hebben we vandaag aan zitten werken: opruimen van omgevallen bomen. Het werd echter al snel te warm om te werken, dus bleef het zwembad over om af te koelen.

Nadien nog vlug even naar Big Lots. We wilden naar huis gaan om eten klaar te maken, maar Emilie vroeg om naar Five Guys te gaan. Dat hebben we dan maar gedaan.

Na deze gezonde maaltijd was het tijd voor Anne-Mie om te gaan werken. Claudio en ik werkten wat bij aan de computer: instellingen aanpassen, ... Ook de fan op de porch moest gerepareerd worden.

Nadien nog een filmpje en bed in.

Maandag 18 juli

We hadden afgesproken met Wim (broer van Anne-Mie), zijn vrouw Martine en hun kinderen Charlotte en Wannes. We zouden elkaar treffen in Atlanta, aan het Coca Cola museum. Iets voor 12 zijn we dan ook vertrokken naar Atlanta. Om half 2 gingen we samen het museum binnen. Moest mijn mes afgeven, want wapens waren niet toegelaten. Heel tof museum met tentoonstellingen, doe-activiteiten, 4D-film, coca cola dranken uit de hele wereld om te proeven, ...

Terug in Dalton, was afgesproken om te gaan eten bij de Japannees. Dit ter gelegenheid van de verjaardag van Wim en de huwelijksverjaardag van Anne-Mie en Claudio.

We hebben er enkele uren gedaan over de show en heerlijke maaltijd.

De ‘feestvarkens’ kregen aangepaste kledij voor op de foto!

‘s Avonds werd dan nog bijgepraat over de trip die Wim en de familie gemaakt hebben de laatste 2 weken. Ook werden er bubbels geserveerd en felicitatiekaarten en cadeautjes uitgewisseld.

Dinsdag 19 juli

De huurauto van Wim moest teruggebracht worden naar Chattanooga. Claudio weer eens werken. Al de rest dus mee naar Chattanooga: auto terug brengen en dan door naar het Creative Discovery Museum.

Bij Life Force hadden we geluk: we kregen een rondleiding door de piloot en zijn bemanning, en dan werden ze ineens opgeroepen en moesten ze uitvliegen.

Dan nog een rondleiding door de afdeling waar Anne-Mie werkt.

Op weg naar huis nog snel even gestopt bij de Wal*Mart, voor enkele ingrediënten van onze spaghetti voor ‘s avonds.

Woensdag 20 juli

Voormiddag moesten we nog even langsgaan op de school van Jacky. Er moest een foto gemaakt worden voor haar artikel in de plaatselijke krant.

In de namiddag vertrokken we naar ‘the Lake’.

Dat was leuk. We wilden dan gaan wandelen naar de Tennessee river. Veel te warm buiten, niet te doen! Dus de Big River Grill binnen om iets te drinken en te eten. Dan toch maar een korte wandeling gemaakt.

Verder op weg naar het werk van Anne-Mie. Daar kregen we een rondleiding door Anne-Mie van Life Force en de prenatale afdeling waar Anne-Mie werkt.

Op weg naar het buitenverblijf van Senna (mam van Kristina) stopten we nog even bij Outback voor ons avondmaal.

Tegen half 9 ‘s avonds kwamen we aan bij ‘the Lake house’. Er was nog niemand daar, dus gingen we naar de rivier om te genieten van de zonsondergang. Iets na 9 arriveerde Kristina en toen konden we onze kamers gaan inrichten (bedden opmaken, spullen neerzetten, ...).

We speelden nog enkele spelletjes en dronken nog wat en dan gingen we maar ons bed in.

Donderdag 21 juli en vrijdag 22 juli

Een dagje aan de Tennessee rivier ziet er meestal zo uit:

Ontbijten, de boot op, uitvaren, misschien wat vissen, zwemmen en spelen in de rivier, kayak varen, omgeving verkennen, ...

Nadien douchen, een spelletje spelen, wat drinken en bed in.