Reisverslag 2008

USA2008-1 2008-2 2008-3 2008-4 2008-5 2008-6

Na de drukte van het weekend een rustige dag gehad. Claudio had de nacht gedaan, dus lieten we hem rusten en gingen wij naar de kapper met de kinderen. Ook nog even Big Lots binnen.

Daarna eigenlijk eens een keer niets gedaan. Jacky en Terry zijn nog even langsgeweest, en dan moest Claudio weer weg om les te gaan geven, en Anne-Mie ging werken. Aan mij de zware taak om nog eens te babysitten tot Claudio terug zou komen (rond 22 uur).

Vandaag kwamen de mannen van Lowe’s de countertop plaatsen. Om half 10 waren ze er al.

Claudio lag op de divan te slapen, hij had vannacht geen oog dicht gedaan van de rugpijn. Die pijn had hij eergisteren opgelopen door een te zware patiënt te vertillen; ook al hadden ze de hulp van de brandweer erbij gehaald, ... maar een vrouw van meer dan 700 pond (ongeveer 350 kg) is en blijft een zwaar ding om te tillen. Alhoewel de draagberries hier maar gaan tot een 650 pond, hebben ze haar toch vervoerd.

De countertop werd dus geplaatst. Aan ons om die nog af te werken met het sanitair. Het resultaat mag gezien worden. De afwerking van de muren (met koperplaten) is iets voor volgende week.

In de namiddag vertrekken we naar ‘the lake’. Eigenlijk gaan we niet naar een meer maar naar een plaats waar de Tennessee-river erg breed is. Daar blijven we tot en met zondag. De update van de website zal dus ten vroegste maandag gebeuren.

Onderweg naar Decatur TN, stopten we even in Cleveland TN om pizza uit te halen. Een truck die daar stond had een leuke sticker...


Tegen 9 uur kwamen we aan. Eerst aten we en daarna maakten we de kamers in orde. Het was al na middernacht toen we de kinderen ‘in de kast’ te slapen legden.

Raar maar waar, ik was de eerste op. Iets later kwam Kristina, Brian en Anne-Mie. De rest moesten we wakker maken een tijdje daarna.

Het weer was goed. We ontbeten buiten.

Kristina was zo vriendelijk om ons ontbijt te bereiden.

De kinderen stonden als laatsten op.

Ons verblijf op 423 Dogwood Lane, Decatur, TN. Het huis vanaf de straat ... En dan een zicht vanaf het terras achteraan het huis. Enkel vijftig trappen tot aan de Tennessee river.

Je ziet ‘onze’ boot zelfs liggen.

Het is een mooi huis. Erg ruim. Door de garage heen kom je in de woonkamer met keukenhoek. Van daaruit kan je naar het terras en naar de Tennessee river.

En dan de slaapkamers. De kamer/kast van de kinderen werd al getoond.

Dan hebben we de slaapkamer van Kristina en Brian, de slaapkamer voor Claudio en Anne-Mie, en ik sliep in de tv-kamer. De tv-kamer is eigenlijk een ‘doorgang’, maar om de anderen zo weinig mogelijk hinder te geven van mijn gesnurk was dit de betere oplossing. Ten slotte is er nog de slaapkamer van Sanna Rose (Kristina’s moeder).

En dan zijn er nog 2 badkamers, voorraadplaatsen, ...

12 uur in de middag. Nu al meer dan 30 graden. Het is echter aangenaam met een briesje vanaf de rivier.

En dan gingen we tanken met de boot. Bij het tankstation aangekomen was er geen benzine meer. Ze wilden geen benzine meer indoen omdat de prijs aan het zakken was, en ze wilden wachten tot ze zeker geen verlies zouden lijden.

Daardoor moesten we naar een ander tankstation, 10 mijl verder stroomafwaarts.

Dat was gelukt en dan maar de meiden halen en varen op de Tennessee river. Het is blijkbaar toch een meer; door enkele stuwdammen krijg je meer water en dat heet hier Lake Chickamauga.

Nog iets waar ik me zelf over verbaas ... Ik heb gezwommen en gespeeld ‘tussen’ de vissen. Had er eerst echt geen zin in maar uiteindelijk heb ik de stap gewaagd om in het water te gaan. Het water was heerlijk warm, ik heb me goed geamuseerd en morgen doen we het nog een keer.

Op de foto’s: Brian en Kristina met Andrew, Claudio en Anne-Mie met Emilie en Elena, en ikzelf natuurlijk. We kayakten, dreven in het water met bier, zwommen, genoten op de boot van de zon, dreven rond in een rubberbootje, picknickten op de boot, ...


We voeren terug naar de ‘lake-house’ rond 8 ‘s avonds. Intussen dat Anne-Mie en Kristina de hamburgers, hotdogs en de kip aan het grillen waren, genoten we van een aangename douche, een biertje, het goede weer, ... Het werd al snel laat en tijd om het bed in te gaan.

Het was weer stralend weer aan de Tennessee-river. Terwijl alles in gereedheid werd gebracht voor onze volgende tocht op the lake - we moesten nog wachten op familieleden van Brian - werd er gevist en ge-inner-tubed.

Dan gingen we naar dezelfde locatie als gisteren om te zwemmen, relaxen, lachen, plezier maken, ...

Op de foto’s staan nu ook Abby en haar moeder. Zij is de zus van Brian. Ze kwamen mee, met de ouders van Brian, om de verjaardag van Brian te vieren. Straks komt ook de echtgenoot van Brian’s zus en de andere kinderen.

Terwijl Kristina en haar moeder alles klaar maakten voor de verjaardag werd nog wat gevist.

Het was een heerlijke maaltijd tijdens de ‘Italiaanse avond’: spaghetti, homemade ravioli and meatballs, garlic bread, ...

Daarna gingen we nog buiten om de zonsondergang te bekijken. Op nog geen 5 minuten gaat het van ‘volle’ zon tot ‘niets’. Het was aangenaam buiten dus speelden we nog een spelletje horseshoe. Mijn maat en ik wonnen! (Ik maakte geen enkele punt maar mijn maat deed het des te beter.)

En dan terug naar binnen voor het verjaardagsfeestje van Brian.

De gasten vertrokken redelijk vroeg. Enkelen gingen nachtvissen, anderen speelden een gitaarspel, ...

Het was een heerlijk weekend. Maar aan alles komt een einde. ‘s Morgens nog alles moeten opruimen en kuisen, en tegen half 1 verlieten we het lake house en gingen we terug richting Dalton. Het weekend was tof maar erg vermoeiend. Toen we rond 2 uur ‘thuis’ kwamen waren we allemaal stikop. We hebben die namiddag eigenlijk niet meer gedaan dan uitrusten.

Te moe om iets te doen, besloten we om ‘s avonds te gaan eten bij de Mexicaan Tijuanes.

Dan kwam er nog een korte avond waar we wat tv keken. Maar we waren blij om vroeg het bed in te kunnen gaan.

Claudio moest werken. Had die pech, want de rest kon uitslapen.

Eenmaal wakker en op werkte ik de website bij.

Claudio belde ... Ik moest met Anne-Mie naar Hamilton Street, downtown in the historical district komen. Er was een chemisch ongeval/probleem (leuk als je een supervisor kent die in de hulpverlening werkzaam is). Hamilton street was afgezet omwille van een ammoniak-lek in de plaatselijke ijsfabriek. Zelfs het disaster team van het rode kruis was er.

Terug thuis begonnen we aan de backsplash van de keuken. We werkten de ‘makkelijke’ kant af.

Dinsdag is rustdag.

Claudio moest uitrusten. Om hem zoveel mogelijk te kunnen laten slapen, gingen Anne-Mie, de kinderen en ik naar de Wal*Mart voor noodzakelijke aankopen.

In de namiddag hebben we geluierd en gespeeld in het zwembad.

‘s Avonds moest Claudio les gaan geven.

Na het avondeten hebben Anne-Mie en ik nog wat gewerkt aan  de keuken. De andere kant moet nog gedaan worden.

We amuseerden ons goed. We sloten de avond af met een gezelschapsspel.

Na wat fotootjes gingen we de ‘pompebak’ van de oude keuken doneren aan Province Ministries en natuurlijk gingen we ook eens kijken of er koopjes voor ons lagen. Tuurlijk.

USA2008-1 2008-5 2008-3

Dinsdag 29 juli

Woensdag 30 juli

Donderdag 31 juli

Vrijdag 1 augustus

Zaterdag 2 augustus

Zondag 3 augustus

Maandag 4 augustus

Dinsdag 5 augustus