Reisverslag grote vakantie 2004




USA2004-01 USA2004-02 USA2004-03 USA2004-04 USA2004-05 USA2004-06 USA2004-03 USA2004-04 USA2004-02

Week van 21 tot 27 juli 2004


Woensdag 21 juli


Heerlijk uitgeslapen vanmorgen. Rond 12 pas opgestaan, maar het was ook nodig ook.

Meerdere uren nodig gehad om de website aan te passen: foto’s selecteren, verkleinen, scalen tot thumb, internetpagina schrijven, linken leggen, …

Tussendoor dit werk onderbroken voor brunch en dinner. Ook even buiten geweest en het zwembadje leeggemaakt en opgekuist. Natuurlijk moest het ook terug gevuld worden voor de kinderen.

’s Avonds alle aanpassingen voor de website geupload.

Terwijl de pc aan het uploaden was heb ik Claudio even geholpen met het installeren van een fan in het washok.

Nu is het 20 voor 7 ’s avonds.

Misschien dat we buiten nog iets gaan doen. Overdag was het weer te warm hier met 35 graden. De temperatuur is intussen gezakt tot 33. Niet veel verbetering dus. Achter een uurtje is het hopelijk wat meer afgekoeld. Dan gaan we misschien buiten een bloembak maken of zo.

De avond zal wel gevuld worden met tv kijken. Weg kunnen we niet, want Anne-Mie moest de Honda meenemen (de Nissan moet dringend getankt worden).

  

Donderdag 22 juli


De bloembak is er gisteren niet van gekomen. Wel hebben we vanavond enkele plantjes in potten geplaatst voor buiten de boel wat op te kleuren. Voor de rest vandaag eigenlijk niet veel gedaan. Weeral opgestaan tegen twaalven. Wat rondgehangen, rondgelopen, geholpen in de keuken, … Na het eten even naar Home Depot die plantjes halen en product voor de tuin.

Tussendoor zagen we hoe de plaatselijke voetbalploeg ging trainen.

En daarna was het weer zoals elke avond: tv, borrel en slapen.


Vrijdag 23 juli


Weeral laat geworden gisteren, en ook wat veel gedronken. Gevolg: tegen twaalven kwamen de kinderen mij wakker maken. Rustig mijn bed uit, sigaretje en een goede douche. Tussendoor ook even mijn kamer zitten opruimen.

Rond twee uur ontbeten we. Daarna gingen Claudio en ik wat werken in de tuin: enkele boompjes afdoen, Daisy wassen, plantjes planten. Dat was het plan. Daisy en de boompjes is gelukt, de plantjes hebben we maar wat extra water gegeven, dan kunnen ze er nog enkele dagen tegen in hun kleine potjes. De reden: Daisy had vlooitjes, en moest dus verschillende keren behandeld worden. Een douche nadien was dan ook aangewezen. Daardoor liepen we al rond 6 uur ’s avonds in onze nachtkledij rond.

Intussen was Anne-Mie weer eens centjes verdienen, en wij maakte ons een pizza: No, it’s not delivery, it’s Di Giorno.

Leuke dingen op die site: testen of coca cola al dan niet nagels oplost, hoe lang het duurt om een puzzel te maken, leuke anekdotes, een volledige biografie van die gast, … de moeite om eens naar toe te surfen (is wel volledig in het Engels).

Na de pizza weken we niet af van de traditionele vulling van de avond. Alhoewel Claudio me weer eens aan het werk zette om een pc op te kuisen.

  

Zaterdag 24 juli


Ik snap het niet. Het was weeral bijna 12 toen ik opstond.

Ik ging een sigaretje roken op de porch. Oh man, tot gisteren was het hier doenbaar met temperaturen rond de 30. Maar vanmiddag was het al snikheet. Het is vandaag net geen 40 geweest. Niet te doen om buiten rond te lopen. We wilden naar Chief Van gaan – daar is een ‘ambachtenbeurs’. Dat hebben we maar vervangen door te gaan winkelen. Morgen gaan we waarschijnlijk Chief Van house bezoeken.

Eerst was de Wal*Mart aan de beurt: brood, melk, … We keerden even terug om die goederen uit te laden. Omwille van de hitte liet Anne-Mie de auto bollen, zodat we, na het uitladen, direct zouden kunnen vertrekken. Snel uitgeladen, wat frisdrank genomen voor de verdere rit naar de mall, en terug de auto in.

Oops, Anne-Mie had zichzelf buitengesloten. De kinderen en ik waren ook al in de auto. De huissleutels lagen binnen.

Een telefoontje naar Claudio, maar die antwoordde niet. Dan maar een telefoontje naar de ziekenwagendienst.

Die had de boel helemaal verkeerd begrepen en dacht dat de kinderen ‘opgesloten’ zaten in huis. Zij stuurde de ziekenwagen met Claudio al direct naar de woning.

Een tweede telefoontje met de ziekenwagendienst corrigeerde de fout. De dispatcher verwittigde de ziekenwagen. En uiteindelijk kregen Anne-Mie en Claudio gsm-contact. Intussen waren wij al doorgereden naar de mall. Daar werd afgesproken met Claudio. En het duurde niet lang, daar waren ze:

Ze kwamen even de sleutel brengen. Nog even babbelen en …

zij terug op dienst, en wij winkelen.

Enkele goede deals gedaan. Het waren weeral eens solden.

Nog even wat gegeten in Chicken Fil A. En daarna terug naar huis. Het was al half 8.

Anne-Mie zette mij af, ik intussen het nieuwe zwembadje voor Daisy (de hond) opvullen, haar eten geven, de plantjes en het gras water geven, …

Het is nu bijna 10 uur. Anne-Mie gaat even iets opzoeken voor me op Ebay (parfum kopen op Ebay is een stuk goedkoper dan in de winkel). Zodra zij klaar is kan ik de update van deze pagina’s uploaden.

  

Zondag 25 juli


De dag begon aangenaam. Terug draagbare temperaturen.

We gingen naar de Living History bij het Chief Vann House.

Er waren personen die quilts maakten, iemand was aan het spinnen, een ander weefde, er werden rieten korven gemaakt, … We mochten er ook blaaspijp schieten, zoals de Cherokee indianen dat deden een tweehonderd jaar geleden.

Het hele gebouw mochten we bezoeken: de woonkamer, de slaapkamers, zelfs de zolder en de kelder.

Chief Vann was de leider van de Cherokees in 1800. Hij had zijn eigen landerijen, slaven, … Zijn kinderen erfden het landgoed, maar die hadden er niet veel plezier van. Rond 1825 besloot de regering van de VS dat de Cherokees naar een reservaat moesten, 800 mijl verder. Ze werden er hardhandig uitgezet en vertrokken mee naar Oklahoma. Deze tocht kostte bijna de helft van de Cherokees het leven. Deze tocht noemde men ‘The trail of tears’. Een van de dochters van Chief Vann overleefde de tocht niet.

Nadien gingen we langs bij Jacky. Even goedendag zeggen. We bleven er bijna 2 uur. Daarna even langs de Wal*Mart om foto’s op te halen.

Er kwam een storm opzetten.

Deze foto is genomen om 7 uur ’s avonds.

Het goot, bliksemde, donderde, … en dat gedurende ongeveer een uur. Toch moesten we erdoor, om aan onze auto te geraken. Doorweekt van 30 m door de regen te lopen. Thuis aangekomen dus al vroeg mijn ‘avondkledij’ aan. Door de regen zakte de temperatuur razend snel naar 20 graden – koud buiten man.

En dan waren er nog de cadeautjes van Jacky die aan de deur stonden. Ze waren op vakantie geweest naar Canada en onderweg heel wat dingen bezocht. Ook ik deelde weer eens in de geschenken. Ik kreeg een T-shirt van Fundy National Park en een sleutelhanger van West Point Military Acadamy.

Best leuke geschenkjes.

De lasagna smaakte (update gemaakt tussen eerste en tweede portie lasagna).

  

Maandag 26 juli


Gisteravond het weer laat gemaakt met dvd kijken. Gevolg dat het vanmorgen (lees vanmiddag) pas laat dag voor me was. Elena ging vandaag haar eerste zwemles hebben. Met Claudio heb ik plannen zitten bedenken voor enkele banken te maken: eentje met koelbox en een andere met bergruimte.

Daarna was het tijd om te gaan eten. Jacky en Terry wilden dat we eens samenkwamen: zij, Richard en Yalwen en hun kinderen Shimey en Shamir, en wij. We gingen eten bij Ryan’s. Het was heerlijk. Ik heb enorm veel gegeten.

De avond was nog jong. Dus besloten we nog een partijtje te gaan minigolfen. Het weer was daarvoor heel aangenaam.

Rond half 9 waren we terug thuis. Even later barstte opnieuw een storm los. Het goot weeral eens. Maar dat is wel positief voor het weer van morgen; het zal tenminste weer eens wat koeler zijn.


Dinsdag 27 juli


Gelijk had ik. Door de storm van gisteren begon de dag vandaag (om half 11) heel aangenaam met een temperatuur van 23 graden.

In de namiddag was er weer zwemles voor Elena. Anne-Mie, Emilie en ik gingen ook het water in. Heel wat baantjes gezwommen. Nadien wat winkels kijken, maar dat werd onderbroken door een telefoontje van Claudio. Ze hadden net iemand vervoerd naar Chattanooga, maar enkele medicijnen moesten worden nagebracht. Of wij dat even wilden doen. Dus hop naar Chattanooga, die medicijnen in het ziekenhuis afleveren. We besloten daar maar wat te eten. Het werd Steak n shake. Met volle magen vlug een dierenspeciaalzaak en een bakkerij binnengewipt.

Rond 8 waren we thuis. Het weer was vandaag niet zo goed als de andere dagen. De regenbuien zorgden voor aangename temperaturen. Het was dus aangewezen om nog vlug wat te werken in de tuin: Anne-Mie ging onkruid wieden en kreeg ‘hulp’ van de meisjes, Claudio en ik vulden een bloembak op en plantten enkele bloemetjes en groenten.

Half 10 werd omgekleed en sloten we de dag af binnenshuis.