Reisverslag grote vakantie 2004




USA2004-01 USA2004-02 USA2004-03 USA2004-04 USA2004-05 USA2004-06 USA2004-02 USA2004-03 USA2004-01

Week van 13 tot 20 juli 2004


Dinsdag 13 juli


Gisteren eigenlijk laat gemaakt: naar “Speed” gekeken op tv. Het was rond 1 uur dat ik ging slapen. Dus vanmorgen wat langer in bed blijven liggen dan normaal. Rond 11 uur stond ik op.

Buiten was het weeral heet. Geen weer om buiten iets te doen. Dus heb ik samen met Anne-Mie een planning opgesteld en hebben we een voorstel van trip uitgewerkt.

De planning is uitgewerkt in volgende afbeelding (zal wellicht nog wel erg veranderen).

Daarna werd de trip besproken. De voorstellen waren:


Dalton GA – Charleston SC – Asheville NC – Dalton GA

Dalton GA – Bryson NC – Asheville NC – Knoxville TN – Nashville TN – Dalton GA

Uiteindelijk kan het nog iets heel anders worden; we zullen wel zien …

De werktijden van Claudio en Anne-Mie overlapten vandaag gedurende een half uur. Na dat half uurtje babysitten kwam Claudio thuis. De voorstellen werden besproken. Er is nog geen beslissing genomen.

Op HBO (filmnet) nog enkele films gekeken. Tussendoor een sigaretje op de porch. Om 11 uur ’s avonds was het nog steeds 27 graden buiten.

  

Woensdag 14 juli


Nog later opgestaan dan gisteren: het was bijna 12 uur. Matthew was hier. Tussendoor kwam hij even gedag zeggen bij Claudio. Voor mij het moment om vlug een foto te laten nemen.

(Sorry dat deze foto zo onscherp is, toevallig stond het toestel nog op makro-opname.)


Het weer was weeral zoals de vorige dagen. Heet gewoon. Echt geen weer om buiten te komen.

We zijn enkel even naar de Wal*Mart geweest voor enkele noodzakelijke aankopen. Dan moesten Claudio en Anne-Mie even enkele financiële zaken gaan regelen. Emilie namen ze mee, op Elena mocht ik weer even oppassen.

Na het avondmaal nog gauw de website aangepast, en voor de rest wat zitten prullen op de computer, wat tv gekeken, …


Donderdag 15 juli


Een schitterende dag vandaag. Niet heet zoals andere dagen: ongeveer 27 graden maar vandaag.

Voormiddag al vertrokken naar Andy. Andy was er ook op de barbecue vorige zondag. Hij is politiecommissaris in Cohutta. Ik ga binnenkort met hem meerijden tijdens een shift. Alhoewel …

Enkele nachten geleden is er hier (blijkbaar) een serieuze storm geweest ’s nachts (waar ik zelf niets van heb gemerkt). Bij Andy is er een boom omgewaaid. En niet zomaar een.

Er was serieuze schade aan een stalling, en lichte schade aan het woonhuis.

Uit veiligheid werden er linten gespannen rondom het schuurtje, voor het geval dat ding helemaal zou instorten.

Het ergste (misschien) is dat de boom op zijn patrolcar viel.

We hielpen Andy met spullen uit het wrak te halen (kogels, zijn boek om tickets uit te schrijven, zijn gps, de sleutels die hij in bewaring had gekregen van buurtbewoners, … Om dat te kunnen doen hebben we de voorruit moeten verwijderen (met harde middelen).

Ook alle andere spullen die los lagen hebben we uit het wrak verwijderd. De patrolcar was nog geen jaar oud. Andy is de enige politieagent voor Cohutta (en dus gelijk de commissaris).


Mijn ride-a-long gaat gelukkig wel nog door gaan, maar dan met de backupcar.

Deze wagen heeft bijna een jaar stil gestaan. Daarom werden de batterijen van de twee voertuigen vlug verwisseld, alvorens de expert van de verzekering ging komen. Andy moet wel nog een dag poetsen aan deze wagen, maar tegen het weekend zal dat wel in orde zijn.

Dank zij dit voorval, heeft Andy de voorpagina van de plaatselijke krant gehaald, en kwam ie ook op verschillende nieuwszenders.

Na Andy te hebben uitgeholpen keerden we terug naar Dalton.

Intussen was Anne-Mie ook op – het was rond 2 uur. We zijn dan naar Burgerking gegaan en hebben we onze trip besproken en besloten:

We huren een chalet in Gatlinburg. Deze werd al gereserveerd voor zaterdag, zondag en maandag. Het prijskaartje hiervoor is 140 dollar per nacht (voor alle 5 personen). Maar deze chalet is zeker de moeite waard.


Zaterdag tegen de middag vertrekken we vanuit Dalton richting Gatlinburg. We maken gebruik van toeristische wegen. En we gaan er het aquarium bezoeken.

’s Avonds genieten van de hot tub en biljart.

De volgende dag (zondag) bezoeken we het Biltmore in Asheville, en dan enkele bezienswaardigheden in Gatlinburg. De avond zal er ongeveer hetzelfde uitzien.

Maandag maken we een trip naar Knoxville om er de zoo te bezoeken en eventueel het Old Gray Cemetary. Daarna een laatste keer genieten van de cabin.

De laatste dag (dinsdag) moeten we om 2 uur namiddag in Bryson City zijn; daar vertrekt onze geleide treinrit door de Smokey Mountains (voor een 3 tal uren). En daarna rustig terug richting Dalton.

Veranderingen zijn natuurlijk steeds mogelijk. Maar het belooft een toffe trip te worden.

Voor de rest vandaag … Niet veel meer. Straks nog even naar Office Depot. En dan? TV zeker?

  

Vrijdag 16 juli


Aangezien Anne-Mie gisteren nog eens moest werken, stonden we wat later op. Namiddag eigenlijk niet veel gedaan. We hebben de trip voorbereid: noodzakelijke aankopen in Wal*Mart, thuis de auto’s wassen, koffers pakken, …

Tussendoor gingen we eten bij Applebee’s. Ik bestelde een Big Applebee Burger:

And BIG it was. Kreeg dat ding niet helemaal opgegeten!

Vanavond vroeg het bed in, want morgen willen we al voor de middag vertrekken naar Gatlinburg.


Zaterdag 17 juli


Tegen dat we op de baan waren, was het rond half 11. Tegen 3 uur waren we in Gatlinburg. We gingen het Aquarium bezoeken. Maar door omstandigheden, te wijten aan de speeltuin van in de week, moesten we eerst stoppen in een supermarkt om enkele spullen te halen opdat onze trip zou kunnen doorgaan.  Gelijk gebruik gemaakt van deze tijd om de cabin in te richten en onze spullen klaar te leggen.

Ik nam er zelfs een Horse shoe crab uit het water. Een overblijfsel van de oertijd. Ze kweken die beesten voor het bloed, omdat dat medicinale elementen bevat (tussendoor: het bloed van zo een horse shoe crab is blauw).

Er waren ook leuke ‘onderdelen’ te zien …

Elk uur werden bepaalde vissen gevoerd. Soms deed een duiker dat. Leuke show om te zien.

En het aquarium bleef verrassen. Heel wat ‘visbakken’ bevatten leuke dingen.

Na het bezoek wandelden we nog even door Gatlinburg.

De magen begonnen te knagen en we kozen voor Shoney’s. Kom je ooit in Gatlinburg, ga dan NIET bij Shoney’s eten: de service was er gewoon SLECHT. We hebben dan ook GEEN fooi achtergelaten (ondanks men verwacht een fooi te krijgen van 10 tot 15 %).

Het was een vermoeiende dag. De ‘hot tub’ kwam er die dag niet meer van. Tegen middernacht gingen we dan ook stikop het bed in.


Zondag 18 juli


’s Morgens toch weer vroeg op, we moesten naar de Biltmore. Buiten zag je goed waarom men dit de ‘Smokey Mountains’ noemt.

Voor we vertrokken nam ik nog gauw een foto van mijn slaapkamer in de cabin (let niet op de rommel).

Na een tweetal uren te hebben gereden kwamen we aan in Asheville. De oprit naar de estate is ongeveer 5 km lang. En dan lag het daar:

De Biltmore Estate

Nog even enkele foto’s van buiten genomen.

Dit kasteel is de grootste privé-woning in de VS.

George Vanderbilt liet dit optrekje bouwen tussen 1889 en 1895. Hij was een industrieel en had veel geld verdiend in de spoorwegen. Hij was getrouwd en zou later 1 dochter krijgen. Het huis telt 43 badkamers, nog meer slaapkamers, een kegelbaan, een zwembad, een fitnesszaal, verschillende bibliotheken, verschillende eetkamers en woonkamers, … Er was een legertje aan personeel nodig om het domein en het gebouw te onderhouden. Er waren zelfs voorzieningen voor keukenpersoneel (slaapkamers en dergelijke), 3 keukens, … In die tijd had hij al gebruik gemaakt van elektriciteit, centrale verwarming, …

Het hele gebouw is afgewerkt tot in de details.

Binnen mochten geen foto’s gemaakt worden. Jammer, maar daarom kocht ik het boek van de estate. Dat kan ik je in België laten inzien.

Het ‘huis’ is nog steeds in bezit van privé-handen, met name de kleinkinderen en achterkleinkinderen.

Om het kasteel te kunnen onderhouden is het nu wel erg commercieel gemaakt. De droom van de oprichter – ervoor zorgen dat de estate zichzelf kan bedruipen – wordt verdergezet.

Naast de rondleidingen is er ook verkoop van huiswijnen, die ter plaatse worden gemaakt.

Na de rondleiding in het gebouw een rustpauze bij wat vroeger ooit het koetshuis en paardenstallen waren.

En dan verder het domein verkennen: de immense tuinen en serres …

Als afsluiter (en in de prijs inbegrepen) gingen we wijn proeven (en ook kopen). Hier keken ze niet op hun centen. We mochten er heel wat wijnen proeven, en voor sommigen die aan die toog hingen, waren er dat toch wat teveel. Gelukkig kunnen Belgen beter tegen alcohol dan Amerikanen.

Meer info over de Biltmore Estate vind je op deze link:

Na ons bezoek bleven we even hangen in Asheville om er te eten bij Mc Donalds. Daarna terug de weg op richting Gatlinburg. Het geplande bezoek aan Gatlinburg viel vandaag weg. Maar aan onze cabin was een ‘hot tub’, waarvan we zeker gebruik maakten.

Rond 11 uur ’s avonds, in een heet bubbelbad liggen, genieten van mijn favoriete borrel en een sigaretje. Kan je het nog beter hebben?

Maandag 19 juli


Planning voor vandaag was bezoek aan de zoo te Knoxville. Dat ging echter niet door. Er was een goede reden: we waren heel moe. We konden iets langer blijven liggen als we Cades Cove en Tuccaleechee Caverns zouden bezoeken.

Op weg naar Cades Cove enkele mooie beelden geschoten toen we enkele watervalletjes passeerden.

Na een rit van iets meer dan een uur kwamen we aan in Cades Cove. Een ‘cove’ is een open vlakte tussen de bergen. In 1824 kwamen hier de eerste inwijkelingen zich vestigen. Goed 100 jaar later moest het dorp verdwijnen, want de overheid had besloten een reservaat in te richten: Great Smoky Mountains National Park. De oorspronkelijke bewoners mochten er nog blijven tot hun dood, maar hun kinderen niet meer. Tegen het jaar 1945 was het dorp uitgestorven, maar het werd een toeristische trekpleister. De oorspronkelijke woningen staan er nog. Het is een beetje te vergelijken met ons domein Bokrijk.

Er is een weg die een ronde rond de cove maakt. Tijdens de rit op deze weg kom je verschillende gebouwen tegen. Uitleg krijg je hierover in een brochure.

Het is een Park geworden. Dat betekent dat fauna en flora hier beschermd zijn. Daardoor is de kans dat je een ‘wild’ dier (everzwijn, beer, hert, …) te zien krijgt redelijk groot. En ook wij hadden (een beetje) geluk.

We stopten niet aan alle gebouwen. Dit is er echter eentje van.

En dit is dan de cove.

Halfweg is er het visitor center. Dat is de enige plaats waar men enkele gebouwen ‘naar toe heeft verhuist’.

Het is een leuke plek om rond te lopen.

En de watermolen (die wel nog op de oorspronkelijke plaats staat) maalt nog steeds zoals 150 jaar geleden.

Na ettelijke mijl wandelen en nog meer gereden te hebben keerden we terug naar Gatlinburg.

Op weg naar Cades Cove hadden we een mooie waterval gezien, daar stopten we op de terugweg.

En Anne-Mie vroeg aan een van de bikers of ze een foto mocht maken van haar en de kinderen.

We moesten toch door Gatlinburg. Dus waarom niet even stoppen.

De plannen om thuis pizza te maken werden opgeborgen en we stapten Friday’s binnen.

Hier was er tenminste goede service.

Nog gauw een fotootje van Ripley’s Haunted House. Tja ’t is een job om daar als lijk mensen te lokken …

Tegen 11 uur ’s avonds sluiten de attracties in Gatlinburg. Tijd om terug naar de cabin te gaan.

Nog gauw met de kinderen de hot tub in, daarna die naar bed, dan Anne-Mie en Claudio in de ‘hot tub’ en ik tussendoor wat bijwerken op de computer.

Dinsdag 20 juli


 Om 11 uur moesten we de cabin verlaten hebben. Om 9 stonden we op. Wassen, opruimen, koffers pakken, auto inladen, ontbijten, … Stip 11 uur sloten we de deur.

En nu op weg naar Bryson City, voor onze treintocht met de Great Smoky Mountains Railroad.

We waren er tegen half 2, net op tijd om onze tickets te kopen, een snack te eten en ons naar onze wagon te begeven.

We zaten in de Nantahala Open Car.

Het was een leuke rit, en er was veel te zien onderweg. Ok, misschien meer bomen dan iets anders, maar die andere dingen waren ook leuk: een stuwmeer, een wildwater riviertje waarop men rafte, fabrieken in werking, …

Regelmatig gingen we een versnapering halen in de Conductor’s Car. We mochten door de hele trein oplopen.

Tijdens het uurtje rust in het Nantahala Outdoor Center, aten we fast food bij Slow Joe’s. En ze waren inderdaad faster dan Slow Joe’s naam laat vermoeden.

Dan terug naar Bryson City.

Het was eens iets anders, zo’n treinrit.


Op onze terugweg, verder door naar Dalton, reden we langs dat spoor op. We kwamen dus nog eens voorbij Nantahala Outdoor Center.

Ook deze lange rit van meer dan twee uur onderbroken we voor een korte rustpauze.


Tijdens de gehele trip reden we 660 miles of 1056 kilometer. We spendeerden een pak geld aan benzine, restaurants, souvenirs, verblijf, …

Het weer tijdens de trip was fantastisch: enkel de zaterdag had het een beetje geregend in Gatlinburg, de andere dagen was het heerlijk vertoeven met draagbare temperaturen van rond de 25 graden. In Dalton is het niet mogelijk om buiten te ontbijten, daar is het te warm voor; in de bergen in de cabin kon dat wel.

Het aantal uren slaap was in verhouding weinig. Vandaar dat we besloten om op woensdag lekker lang in bed te blijven liggen.


Twee weken om, nog vier te gaan.

Na een goede douche terug naar Gatlinburg (onze cabin ligt op ongeveer 10 mijl van de stad). Tussendoor even een snack bij Subway, en dan het “Ripley’s Aquarium of the South” bezoeken.

Je kan het vergelijken met een Sealife van bij ons in Blankenberge. Hier is echter veel meer te zien. De tunnel onder de aquariums door is veeeeeeel langer (iets over de 100 meter); er zijn ook meer verschillende aspecten van het zeeleven die hier aangebracht worden: er zitten meer dan 8000 zeewezens.


Enkele beelden:

Cedar Chest


De heerlijke geur van ceder omhult je als je door de deur van deze mooie Smoky Mountains chalet binnengaat. De chalet werd nog maar pas in maart van dit jaar heringericht. Cederhoutparket verhoogt de waarde in de woonkamer met open haard, keuken en eetkamer. In de grote slaapkamer is er een jacuzzi voor 2 personen, die zich bevindt bij een venster en een badkamer. Het uitzicht over de bergen vanaf het dek is enorm, en je kan er ook van genieten vanuit het warmwaterbad of de familieschommel. Op de verdieping is er binnen een balkon met een zetel (om te vormen tot een bed) en een tweede slaapkamer met een tweede volledige badkamer. In de benedenverdieping is er recent een biljarttafel toegevoegd, waarmee je je bezig kan houden op de zeldzame regendagen. De chalet ligt op wandelafstand van het tennis veld en de 3 buitenzwembaden.