Verslag 2001

Week van 5 tot 13 augustus 2001

Zondag 5 augustus

Voormiddag wat rondgereden met Claudio: naar HomeDepot materiaal terugbrengen, naar OfficeDepot kijken voor kasten, naar K-Mart foto's afhalen, ... en op de terugweg even lang het Confederate Cemetery in Dalton. Maar daar ga ik nog terug heen voor foto's.

Namiddag dus naar een barbecue bij Marie-An en Patriek op de farm. Er waren heel wat Belgen daar: twee broers van Marie-An, die op vakantie waren (met vrouw en kinderen), enkele collega's van Patriek, ... en ook enkele Amerikanen: Monica, Izell, Junior, ... Er werd heel wat gedronken en heel goed gegeten. Resultaat: een bruisende namiddag met veel gelach, wat gedanst, moppentappen, ... Echt Belgisch dus.

Maandag 6 augustus

Voormiddag ging ik met Annemie (Claudio is werken) naar Calhoun om mijn laatste inkopen te doen. Het tee met de groene tennisbal (voor Jetty) is blijkbaar van een oude collectie, want het was niet te vinden in de Nike Factory Store. Ik heb wel leuke dingen voor mezelf gekocht. Verder gingen we de outlet van GAP binnen, Old Navy, ... Leuke winkeldag.

Na het winkelen reden we even langs bij de Dalton Police om mijn ride-along te regelen. Donderdag of vrijdag zal deze doorgaan. Ook regelden we telefonisch de Carpet Industry Tour (via het VVV en Shaw Industries). Die zal morgenvroeg doorgaan.

Namiddag ging Annemie met een collega naar een speeltuin. En ik was dus even Home Alone.

Dinsdag 7 augustus

Dankzij een brochure over Dalton, en enkele telefoongesprekken, ging ik voormiddag op de Carpet Industry Tour bij Shaw Industries Inc.

Omwille van bedrijfsspionage mochten er geen foto's gemaakt worden. Dat liet niet na dat de tour erg leerrijk was:

We startten in het designcenter, waar tekenaars ontwerpen maken, anderen zorgen voor een aangepaste kleur. Hiervoor worden vele opleidingen gevolgd en modeboekjes doorgenomen, om te weten welke soort ontwerp en welke kleuren het volgende seizoen IN zullen zijn. Na de nodige ontwerpen en kleurtjes worden er test-matten gemaakt in hetzelfde gebouw. Het voorbereidende werk is dan klaar.

Verder gingen we dan ook naar een echte fabriek, die op grote schaal produceerde. Tijdens de rondleiding (die in totaal dik 3 uur duurde) kregen we toelichtingen van het begin tot het einde; van de klossen garen tot de afgewerkte vloerbekleding. We zagen ook elke stap in het proces van de fabricage. De gids was blij onze vragen te kunnen beantwoorden.

Het vele afval dat er bij de productie bijkomt, wordt verwerkt in beton, gerecycleerd tot nieuwe klossen garen, ... En toffe tour.

Onderweg naar huis kwam ik een oplegger tegen met een toffe tekening. Misschien iets voor een volgende tatoeage?

In de namiddag ging ik dan met Claudio naar het Confederate Cemetery van Dalton. De foto's spreken voor zich.

Woensdag 7 augustus

Eindelijk nog eens kunnen uitslapen. Rond 11 uur stond ik op.

Na wat ontbijt reden Claudio en ik naar Dug Gap Battlepark. Grote borden, maar eigenlijk weinig te zien. Het is een heuvel waar tijdens de burgeroorlog hard om gevochten werd. Je kan er nog de borstweringen terugvinden van de zuidelijken. Een herdenkingsplaat herinnert aan de gevechten die hier plaatsvonden.

Verder gingen we dan Crown Gardens & Archives & Hamilton House Museum bezoeken. Helaas... aangezien hier gebouwen betreft van de "geschiedkundige kring", moeten zij zelf voor de bemanning ervan instaan. Het museum was dus gesloten, we konden wel binnen in de Archives. Een kleine tentoonstelling over Amerikaanse militairen, "Zwarte" geschiedenis, ... Nu, de mevrouw was heel vriendelijk en liet ons zelfs kaders van de muur halen om er foto's van te maken. Ze gaf me zelfs een poster mee over Dalton tijdens de burgeroorlog. De foto van de tunnel is een foto van Tunnel Hill, hier vlakbij, waar toen ook hard voor gevochten werd. Elk jaar in september doen ze hier een reenactment van "de slag om Tunnel Hill".

's Avonds hebben we nog een tafel gemaakt voor in de eetkamer.

Donderdag 8 augustus

Na een bad ging ik naar Dalton Police Department voor een ride along. Om 12 was ik er, en even later kwam Officer J. Stampfly me halen. De wagen in en we begonnen eraan. Nog geen minuut nadat we aan het rijden waren, zette de agent zijn sirene en lampen op. In high speed reden we naar een winkelcentrum. Daar was een stil alarm afgegaan: armed robbery. Daar aangekomen waren er al enkele politiewagens daar, evenals de sheriff. Het bleek een loos alarm te zijn. Weer wat rondrijden en enkele keren gaan assisteren bij traffic violations (constant wisselen van rijstrook zonder gebruik van knipperlichten, ...).

We hadden al een kwartier rondgereden zonder enige vorm van actie, dus besloot de agent een uitkijk te houden bij een van de drukste kruispunten van Dalton. En ja hoor, op een dik half uur tijd konden we 3 roodrijders betrappen, achtervolgen en aan de kant halen. Ze kwamen er allemaal met een waarschuwing vanaf.

Dan gingen we weer voor assistentie naar een andere locatie. Een pickup had vanvoor 2 volwassenen en 3 kinderen zitten. Het probleem was dat er dus te weinig veiligheidsgordels waren. Na een boete voor het niet dragen van veiligheidsgordels ging het weer verder. Rond 2 uur gingen we een sigaretje roken. En daarna weer wat rondrijden.

Komen we toch bij een verkeersongeval uit zeker... Gelukkig waren er geen gekwetsten, maar de agent moest wel een PV opstellen. De overtreder (deze kwam van een parking en reed tegen een pickup die op de baan reed) kreeg een boete van $ 74, en zal binnenkort een herexamen moeten afleggen voor haar rijbewijs, maar dat zal deze 80-jarige vrouw die niet goed kan lopen (had een kruk nodig), horen (droeg hoorapparaten) of zien (had een serieus dikke bril op) waarschijnlijk niet halen. Bij een verkeersongeval komt er heel wat papierwerk bij kijken: de boete uitschrijven, een volledig verslag maken van het ongeval met situatietekening, ... Gevolg: toen we het verkeersongeval konden verlaten was het al dik na 3 uur. Tijd voor de officier om terug te keren naar de station, want om half 4 had hij gedaan.

Mijn verzoek om met de volgende shift mee te rijden, kon niet ingewilligd worden omdat er teveel agenten in opleiding bij waren. Dus dan maar bellen naar huis, om me te komen ophalen. Na meerdere keren proberen (en steeds de bezettoon te krijgen) zat er niets anders op dan mijn benen te gebruiken. Eindelijk thuis aangekomen zat C.L. (om geen namen te noemen) nog steeds op het internet. Bezweet als ik was, kreeg C.L. ineens in het oog dat hij de tijd (of mij) vergeten was. Zijn straf was dat hij me de rest van de dag zou voorzien van drank. Ik moet zeggen, hij heeft zijn public service goed gedaan.

De tafel die we gisteren maakten, gingen we vandaag verder afwerken: beitsen met een donkere kleur.

Vrijdag 9 augustus

Er waren nog enkele dingen die ik deze vakantie wilde doen. De grotten bezoeken in Chattanooga was daar 1 van. Met de VIP-pass, die Claudio kreeg van zijn medische directeur, mochten we hier gratis naar toe. De onderaardse wandeling duurde 3 kwartier. Een impressie:

Na het bezoek aan de grotten gingen we langs het Tennessee Civil War Museum. Tof! Zelfs als je niets weet van de burgeroorlog, kom je hier best aan je trekken: er zijn interactieve video's die de reden en oorzaak ervan aangeven. visueel krijg je er uitleg over de verschillende fasen van de oorlog, over de twee partijen, ... En op de trivia haalde ik zelfs 5 op 5!

Toen we het museum verlieten, kregen we nog taart aangeboden omdat vandaag het museum 3 jaar bestond. We deden ook mee aan een gratis wedstrijd waarbij je een schaakspel kon winnen. Het schaakspel had natuurlijk in plaats van de klassieke stukken, twee legertjes: Noord en Zuid. Of ik gewonnen heb zal nog moeten blijken! In ieder geval, zelfs de taarten hadden iets te maken met de Civil War; wij aten van de taart van de geconfedereerden.

Buiten aan het museum stond een "Zuidelijke" viool te spelen. Graag ging ik even mee op de foto.

Na deze drukke dag gingen we nog eten bij mijn favoriete Chinese restaurant: Evergreen. Dik gegeten en daardoor ook wat moe, vielen Annemie en Elena in slaap op de divan.

Ik ging even buiten een sigaretje roken, en toevallig kwam ik tegen de muur een wandelende tak tegen. Claudio zei dat deze beestjes eigenlijk zeldzaam zijn in Georgia.

Om de dag te eindigen deden we nog even de tafel opnieuw kleuren.

Zaterdag 10 augustus

Om 11 uur begon ik met het pakken van mijn koffers. Tegen 3 uur was ik eindelijk klaar. Alles gaat er net in. Ik heb echter niet op het gewicht van de koffers gelet, hoop dat het goed is. Sommige spullen die Annemie wilde meegeven konden niet meer bij in de koffers. Morgen ga ik dus gepakt naar Atlanta.

Tegen 4 uur kwamen Jacky en Terry nog even op bezoek om goeiedag te zeggen. Het werd een leuke babbel. Samen gingen we eten in Cracker Barrel. Na een heerlijke maaltijd nog even langs K-Mart voor sigaretten en toen naar huis.

Zondag 11 augustus

Na een bad, en het sluiten van mijn koffers zal het richting Atlanta gaan. Rond 1 uur zullen we vertrekken (mijn vlucht gaat om 17.40 uur). Ik hoop dat het een rustige vlucht wordt ... Ik ben benieuwd welke film ze zullen gaan spelen.

Maandag 12 augustus

Normaal kom ik vandaag - iets na 8 uur - aan in Zaventem. Ik heb al iets gehoord van een staking bij het bagagepersoneel van Sabena. Ik hoop dat ik niet te lang moet wachten op mijn koffers. Eddy zal me komen halen. En dan komt het vervelendste stuk van "op vakantie gaan": koffers uitpakken, alles terug sorteren, ... In ieder geval ga ik in de namiddag goeiedag zeggen bij Luc en Yvette. En ik zal ook blij zijn dat ik terug met mijn escortje kan rondrijden.