Vakantie 2019

USA-2019-1 USA-2019-2 USA-2019-3 USA-2019-4 USA-2019-5 USA-2019-6 USA-2019-1 USA-2019-5 USA-2019-3

Woensdag 24 juli 2019

Terwijl Claudio nog bekomt van de operatie heeft Emilie bezoek van Kim.

Elena is weer op kamp.


Anne-Mie neemt me mee naar Chattanooga.

We gaan eerst langs aan het werk van Anne-Mie; zij moet daar nog even iets administratiefs in orde maken.


Daarna bezoeken we het Chattanooga National Cemetery. Hier liggen ongeveer 55 000 (meer dan 41 000 veteranen en van een aantal ook de echtgenote) begraven.

Om half 2 hebben we afspraak bij Amazon.

We krijgen er een toer.

Geweldig hoe ze hier hun goederen binnenkrijgen, niet sorteren in de rekken en toch snel alles terug vinden om op te sturen. Ze weten van elk product de grootte, gewicht, vervaldatum, …. Zo krijgen de verpakkers de aangepaste doos doorgekregen, wordt bij ‘verzendcontrole’ gewicht vergeleken met inhoud, …

Aangezien we toch in Chattanooga zijn, gaan we ook nog even langs in de mall.

TJ-Max is één van de winkels die we bezoeken.

Er was ook een winkeltje dat streekproducten verkocht (gemaakt in en rond Chattanooga).


Een dame zei tegen mij “You saved my life”.

Zij was haar gsm verloren, Anne-Mie had deze gevonden. Ik hield hem bij voor ingeval de eigenaar zou bellen.

En dat gebeurde dus. Ik kon haar de gsm teruggeven, en ze was heel gelukkig.

Donderdag 25 juli 2019

Claudio is naar de dokter geweest met Anne-Mie.

De drain is er uit. Nu kan hij verder herstellen.


Hierbij een filmpje dat ik maakte van het hondenleven van de katten bij Claudio en Anne-Mie.


In de namiddag ging ik met Anne-Mie naar Hobby Lobby, Bargain Hunt.


Nihal had soep gebracht, die gingen we ‘s avonds eten.


Anne-Mie en ik brachten Emilie naar taekwando en gingen dan hout halen bij Lowe’s. We hadden nog tijd, Daarom gingen we nog winkelen bij Kroger. Nadat we Emilie hadden opgehaald, haalden we wat ‘fried rice’ mee van de Chinees.

Vanaf 1863 werden hier soldaten begraven, eerst uit noodzaak omwille van de grote veldslagen van de Amerikaanse burgeroorlog (Chicamauga, Chattanooga, Lookout Mountain, Missionary Ridge).


Als veteraan kan je je nu hier nog altijd laten begraven, al dan niet met je vrouw boven of onder je).

We maakten de soep warm … maar dit was niet wat we verwachtten.

Het was een runderbouillon met botten, vet, vlees, maïskolf (stukken geen corns), hele aardappelen, hele groenten die ik niet ken, halve grote wortelen, … Ik herken dit uit de westernfilms als ‘stew’, maar dan geen dikke saus.

De groenten eruit gehaald en kleiner gemaakt. Het vlees eruit gehaald en enkel wat stukjes mager vlees er terug in gedaan, De smaak was best wel goed.

Toch werd nog een pakje ‘Pasta Roni’ klaargemaakt en gelukkig was er nog fried rice.

Vrijdag 26 juli 2019

Anne-Mie en Elena zijn werken, Emilie is naar taekwando.

Rustig de dag begonnen.


Claudio en ik maakten van het meegebrachte hout een hoekstoel en een gewone stoel.

We willen nog twee gewone stoelen maken; zodat de ‘lounge’ er klaar uit ziet. Dan wil Claudio nog een extra losse stoel maken als bijzetstoel.


Een tafeltje staat ook nog op de planning. Maar verder ook nog het reinigen/opkuisen van de vijver, gyproc plaatsen ronde de deur naar de ‘verzamelkamer’, …

Anne-Mie was vroeger terug omdat ze opleiding had ipv te gaan werken.

We (Anne-Mie, Elena, Emilie, America en ik) koelden af in het zwembad.


Theodore had een plaatsje in een verlengkabel gevonden.


Later op de dag is Mauricio nog eens langsgekomen. Hij praatte binnen een hele tijd met Claudio, maar daarna kwamen ze allebei buiten bij ons zitten.


Dan maakten we ‘battered fish’ in de airfryer, spinazie met roomsaus en rijst.


Nog wat tv en de dag was om.

Zaterdag 27 juli 2019

Het eerste voor vandaag was gaan lunchen met Jackie en Terry. Zij kozen Las Palmas als restaurant. Het was leuk, lekker, er werd heel was gepraat, … Ik had ze al enkele jaren niet meer gezien. Voor Claudio en Anne-Mie was het ook al heel lang geleden.


Zondag 28 juli 2019

Anne-Mie en de kinderen zijn naar de mis.


Rustig opgestaan, gewassen, ontbeten, …


Na de mis gingen we allen naar Chattanooga Market. Nihal ging ook mee; Maria voelde zich niet zo goed.

Bijna 2 uur op de markt geweest, de Saw Man muziek zien maken, verkopersstandjes bekeken,  …


Daarna naar de afspraak met John en Kristina bij ‘The Brew House’. Dit is een café/restaurant met Duitse inbreng.

Kristina en John hadden ook Spencer en Jack mee.

Ik at er schnitzel, Anne-Mie en Claudio hadden iets met bratwurst en John/Kristina hadden iets met pretzels en sauerkraut.

Na de Brew House spraken we verder af in een bar op Main Street, kort bij Kristina haar huis.

Het was net happy hour en kostten de bieren van het vat toen maar $ 3,00 ipv $ 6,00. We bleven er een tijdje …


Op terugweg naar de auto, nog even een foto van een enorm ‘mot’.

Waarschijnlijk spreken we nog een keer af met Kristina en John voor ik terug naar België ga.


Thuis eten laten halen, wat tv. Weer een weekend om.

Maandag 29 juli 2019

Afgesproken met Nihal om half 12. Om half 11 had Claudio al een sms gestuurd dat we klaar waren.

Om kwart na 12 kwam Nihal ons uiteindelijk halen.


Zoals afgesproken gingen we de ‘Mexican-Dalton-tour’ doen.


Eerste stop was Carniceria Loa #1. Dit is een Mexicaanse winkel met voor het merendeel Mexicaanse producten in blik en gedroogd, groenten, en een eigen Mexicaanse slagerij.


Mexicanen gooien blijkbaar niet veel weg … je kon er van alle rare dingen kopen: gebakken varkensvel, kippenhartjes, kippenlevers, kippenpoten, … Emilie werd bleek van de geur van het vlees en de vis (?) in de winkel.

Het rundvlees was gemarmerd met vetstriemen, … Goedkoper dan in Kroger of WalMart, dat klopt, maar dan koop ik het toch liever in de iets duurdere zaken.

In de winkel kon je ook eten … er was een eethoek waar ze uitbating je taco’s klaarmaakte.


‘De beste taco’s’ zei Nihal …’echte steak’, … Ja, de steak (die gemarmerde) werd gebakken en dan klein gesneden. Dit kwam op de taco’s. Zelf moest je er nog salsa op doen, en je kon kiezen van redelijk tot hot van smaak. Het werd aangeboden met gebakken pijpajuin en jalopenopeper.


Claudio kon er van genieten. Emilie en ik vonden de ‘knoer-deeltjes’ en taaien pezen in het vlees niet echt …


Daarbij - Nihal stond erop - moest er een typisch Mexicaans drankje bij. Een soda wel te verstaan: gemaakt op basis van rijst en suiker … het proefde een beetje als gesmolten vanille milkshake.


Daarna reden we langs ‘La Polla’. Een zaak waar men kip op meerder wijzen barbecued. Gelukkig hadden we net gegeten en zijn we er niet gestopt …

Volgende stop was Mexicaanse bakkerij La Esperanza.


Deze bakkerij kende ik al van een vorig bezoek. Deze producten zijn heerlijk. Je kan er kiezen uit tal van soorten broodjes en ‘ontbijtkoeken’, koekjes, makarons, …

We kochten wat dingen voor thuis.


Emilie werkt bij Bruster’s (icecream), maar is op ‘ziekenverlof’. Ze moeten het niet weten, maar we gingen naar een Mexicaans ijssalon: Paleteria Y Neveria Michoacan.

Ik hield het bij wat ik ken: waterijsje limoen. Emilie nam ook een waterijsje, maar dan met een vruchtensmaak uit Mexico; ze vond het wel lekker.

Claudio koos - op aanraden van Nihal - een ‘combinatie-ijsje’ van ijs, kruiden, saus, … Het was lekker, maar Claudio zei zelf dat hij deze combinatie zelf nooit bedacht of geprobeerd zou hebben.


Zover onze Mexican toer.


Even een tussenstop in Harbor Freight, want Nihal was wel benieuwd over deze winkel, omdat Claudio er zo veel over vertelt.


Dan deden we verder een korte Guatamala-Dalton-toer.

Info van Nihal:

Het treinspoor verdeelt Dalton in een west- en oostkant.

Aan de westkant wonen vooral ‘blanken’, die ook wel in de betere financiële situatie zitten.

Oostkant waren vroeger vooral ‘zwarten’, maar die zijn vertrokken en de Mexicanen kwamen in de plaats (goedkopere arbeidskrachten voor de tapijt industrie).

Hoe verder je aan de oostkant naar het noorden gaat, hoe armer men is.

Immigranten van Guatamala zijn goedkoper dan Mexicanen. Dus die leven in die sector. Zij werken op wandelafstand van de tapijtfabrieken.


In de sector waar vooral immigranten uit Guatamala wonen is er een ‘Taco’s to Go’. Als je deze zou googelen, komt die er  uit als één van de beste van Dalton.

Als je de foto bekijkt lijkt dit allesbehalve een ‘sterrenzaak’.


Ondanks Guatamala-gebied is deze zaak eigendom  en wordt ze gerund door Mexicanen.


Daarna heeft Nihal ons thuis terug afgezet.

Thuis de stoelen (die we de vorige weken hebben gebouwd) hier en daar bijgewerkt, even naar de post een pakketje afleveren, voorbereidingen voor het avondmaal gedaan, begonnen aan het project gyproc rond de deur in de kelder, een google-account voor foto’s aangemaakt, …


‘s Avonds nog een hele tijd buiten gezeten. Het was aangenaam qua temperatuur en vochtigheid.

Dinsdag 30 juli 2019

Anne-Mie met Emilie naar school voor parkeerplaats, lessenschema’s, seniorsweater, …

Elena vakantiewerk bij Dance Theater of Dalton.


Laat opgestaan en ontbeten.


Project deur in de kelder succesvol afgewerkt. Afwerking en verven is voor Claudio


‘s Avonds nog wat planken gehaald om overmorgen verder te kunnen werken aan de loungestoelen.



Woensdag 31 juli 2019

Voor een keer vroeg moeten opstaan.

Doel vandaag is Huntsville, Alabama.


Allereerst bezochten we het US Veterans Memorial Museum: hier was heel veel te zien, maar alles op elkaar geduwd, dozen die nog uitgepakt moesten worden tussen tentoongestelde stukken, ik miste er een logica in opstelling, …

Toch wel leuke dingen om te zien.



Even iets eten bij een plaatselijk Italiaans restaurant, Luciano. Mooi ingericht, iets duurder dan een doorsnee restaurant in de VS, …

Het eten was er redelijk, persoonlijk vond ik de kip die ik kreeg minder, maar de pasta en groenten die er bij kwamen waren dan weer ok.

Toevallig kwamen we bij een graf met veel ‘munten en steentjes, een speciaal vlagje, …).

Blijkt dat - zegt Claudio naderhand - dit een ‘held’ was en er films over hem gemaakt werden, oa “Hacksaw Ridge”. Ik keek deze film in het begin van mijn vakantie, maar wist ik veel dat ik zijn graf zou tegenkomen …

Claudio en Anne-Mie hadden deze film nog niet gezien. Dan moet ik die film op het vliegtuig hebben bekeken. Was de wijn in de man, dat ik deze film niet vermeldde?

Terug thuis hebben we de ‘roku-screensaver’ zitten analyseren. Dat wordt nog een uitdaging voor Kim en Perry?

Naar welke films zitten er verwijzingen in deze screensaver van Roku?



Emilie was naar de film met een vriendje. Wij gingen naar Hobby Lobby, Bargain Hunt en Harbor freight.


Thuis nog even iets snacken en dan tv.


Verder naar Unclaimed Baggage.

Zoals sommigen in ‘Storage Wars’ op tv, opslagboxen kopen, zijn er ook mensen/bedrijven die koffers, die niet afgehaald worden op luchthavens en dergelijke, op.

De inhoud van deze koffers wordt hier te koop aangeboden: er zijn voordelige dingen te krijgen, maar ook zijn sommige items ‘overprijsd’ te noemen.