Reisverslag 2016

Vrijdag 12 augustus 2016

Tussendoortje

De stad Dalton heeft een promofilmpje gemaakt.

Het is leuk omdat er heel wat dingen in te zien zijn, die bezoekers hier zullen herkennen:

Dance Theatre of Dalton, Soe’s Martial Arts, Oakwood Café, …

Aan de nieuwe kamer werd aan de stroom gewerkt.

Verder hebben de mannen de buitenkant verder ingepakt.

Bij de buitenkeuken werden de deurtjes gehangen op de eerste kast.

Verder werd er aan de siding gewerkt.

Ook kon de betonplaat van kast 2 op maat gemaakt worden en vastgezet.

Tussendoor afkoelen in het zwembad.

Op weg naar ‘avondeten’ pikten we Emilie op bij Seo’s.

Anne-Mie was werken.

Claudio, Elena, Emilie en ik trokken naar Cici’s Pizza.

All-you-can-eat-pizza-buffet.

Zaterdag 13 augustus 2016

Intussen is mijn laatste week in Dalton begonnen.

Dat betekent dat ik nu ook aan de tweede koffer ben beginnen pakken.

De eerste schoolweek van de kinderen was om.

Iedereen kon dus uitslapen vandaag.

In de namiddag wat gewerkt aan de buitenkeuken.

Er was heel wat lijmwerk te doen.

Op een bepaald moment waren alle klemmen in gebruik.

Technisch werkloos dus.

Dan maar rusten in het zwembad en verder pakken aan koffer 2.

In de latere namiddag ging Elena naar een verjaardagsfeestje.

Ze ging er ook blijven slapen.

We hadden heel wat werk verricht.

Na een verfrissende douche gingen we naar Los Reyes om er Mexicaans te gaan eten.

Terug thuis hebben zijn we nog bezig geweest met het verwijderen van de klemmen aan de buitenkeuken.

Dit project schiet nu lekker op.

Zondag 14 augustus 2016

Eerst heeft iedereen weer uitgeslapen.

Na een brunch ging Anne-Mie materiaal bijhalen bij Lowe’s.

Claudio en ik verwerkten het materiaal dat er nog was.

We werkten aan het project tot het donker werd.

Het resultaat mag al gezien worden!

In de late voormiddag was het al 104°.

Het koelde iets af in de namiddag. Toen was het nog maar 100°.

Om hitteslag/zonneslag te vermijden gebruikten we regelmatig het zwembad.

Emilie maakte enkele foto’s vanuit de ‘nieuwe’ kamer.

Ook Anne-Mie maakte nog een foto van ons in de maneschijn.

Maandag 15 augustus 2016

Samen met Anne-Mie haalden we de laatste klemmen weg.

We installeerden ook de deurtjes van de tweede kast.

Als afwerking moeten er nog tegels komen op de kasten en achterkant aan de kasten.

Verder komen er nog boorden op de hoeken.

Als afsluiter komen er nog natuurstenen op de bovenkanten.

Maar al dat moois zal ik wel missen …

Mijn vakantie zit er bijna op …

Nog een zicht vanuit de porch op Fort Mountain.

Claudio naar het werk, Elena en Emilie naar school.

Vanavond moet Anne-Mie werken, zij ging dus enkele uurtjes rusten in de namiddag.

We bestelden online pizza bij Domino’s.

Elena ging de bestelling dan oppikken.

Dan maar verder gepakt.

De tweede koffer is zo goed als klaar.

Dinsdag 16 augustus 2016

Donderdag 18 augustus 2016

Woensdag 17 augustus 2016

De werken aan de nieuwe kamer gingen verder.

Terwijl Anne-Mie nog rustte na haar nachtdienst, hield ik me bezig.

Anne-Mie stond iets vroeger op dat normaal.

We gingen de moonshine distillery hier in Dalton bezoeken.

We kregen er shots om te proeven.

Die gast gaf ons uitleg over ‘hoe zijn vader nog illegale moonshine maakte’, over ‘hoe tijdens de prohibition alcohol op voorschrift verkocht werd als geneesmiddel’, over ‘het hele distilleerproces’, …

Omdat ze hier in Dalton de moonshine niet mogen verkopen uit de distillerij, krijg je een fles als extra geschenk, bij het aankopen van een toegangsticket (dat gebaseerd is op de originele doktersvoorschriften uit de prohibition-tijd.

Dan nog even langs de Harley Davidson-winkel.

Ik moest nog altijd een t-shirt halen voor iemand.

Verder nog even’Tuesday Morning’ binnen.

Intussen was het tijd om terug naar huis te gaan; de school van de meisjes was uit.

Thuis konden de meisjes zich snel klaarmaken, om naar ballet en tae kwon do te gaan.

Ze hebben allebei ‘les/activiteit’ van ongeveer 5 tot half 9 (met een uurtje pauze).

Toen we terugkwamen van onze uitstap hadden de mannen heel wat wanden met sheetrock afgeschermd.

Omdat het mijn laatste dag was, mocht ik kiezen waar we zouden eten (uithalen).

Ik was op vele plaatsen geweest.

Burger King was er dit jaar echter nog niet bij.

Ik bestelde een wopper-menu, zonder ajuin

Ik kreeg een wopper, gemarkeerd op de verpakking: zonder ajuin.

Natuurlijk zat er ui op!

Ik klagen. Ik ging een andere krijgen.

Tot die klaar was at ik de frietjes.

Vind ik een gefrituurde ajuinring tussen mijn frietjes…

Intussen waren Anne-Mie en Claudio al bijna klaar met eten, maar ik had mijn wopper nog niet.

Terug klagen met de frietjes; “dat ik er geen andere meer moest hebben!”

En “waar mijn wopper bleef?”.

Lag die al blijkbaar meer dan 5 minuten ‘klaar’, maar niemand wist voor wie die was.

Uiteindelijk gedaan met eten, bestelden we nog milkshakes.

Die waren tenminste goed.

Terug ‘thuis’ heb ik wel een commentaar gegeven via de website van BurgerKing.

Alan en Mendy kwamen nog over om mij gedag te zeggen.

We dronken een moonshine, bekeken de werken binnen en buiten.

Dan was Alden te moe; ze gingen naar huis met de kinderen.

Wij keken nog wat tv en dronken nog wat, om mijn laatste Dalton-avond af te sluiten.

Speciaal de wekker gezet om op tijd op te kunnen staan, zodat ik nog afscheid kan nemen van de kinderen, Elena en Emilie. Claudio ga ik nog zien op weg naar de luchthaven. We stoppen dan even aan zijn school.

De laatste dingen ingepakt en klaargemaakt voor de trip.

Anne-Mie en ik vertrokken rond half 11 richting Ringgold.

We gingen eerst nog even de school van Claudio bezoeken.

Claudio leidde ons rond in het gebouw en toonde ons de verschillende lokalen:

receptie, algemene lokalen, rustruimte voor studenten, zijn leslokalen, zijn bureau, …

En dan moesten we door naar Chattanooga.

Waarom eigenlijk zo vroeg op de luchthaven zijn?

Check-in duurde geen 10 minuten. De koffers wogen elk 49 pond.

Boardingpassen werden geprint.

Ik wilde Anne-Mie niet laten wachten. Ik nam afscheid.

Aan de bar ging ik iets drinken.

Nog even een sigaret en dan naar de gate?

Ook hier is security snel: geen wachtrijen!

Boarding was op tijd.

Het vliegtuig, een CRJ200 (EV) was vol.

De stewardess informeerde ons dat de airco niet goed werkte.

We konden best de vensters ‘dicht’ doen en de restanten van de airco laten werken.

Dan kwam de melding dat we (in het vliegtuig zittend) er een delay was van 20 minuten.

Uiteindelijk vertrokken en om 20 na 2 aangekomen in Atlanta.

De vlucht was redelijk goed, er waren een 5-tal minuten hevige schokken.

In Atlanta was er geen check meer.

Ik ging iets drinken in de Terrapin bar op D-concourse.

Ik wandelde naar E-gate 30.

Tussendoor ging ik iets te eten halen bij Mc Donalds.

Aan gate 29 was er nog een smoking lounge …

Vanaf kwart na 5 was het boarding.

Met Comfort+ had ik Sky Priority Boarding.

Ik was snel gesettled op seat 17B.

De touch-pen, gemonteerd op een meetlat van 25 cent werkte niet.

Telkens ik wilde pauzeren of iets anders wilde kiezen op het scherm, moest ik mijn riem losmaken.

Het vliegtuig was een 767-300.

De vlucht verliep vlot.

Ik heb misschien een twee-tal uurtjes geslapen.

Op 8u25 landden we in Dusseldorf.

Mijn taxi was er al. Hij belde toen ik wachtte op de bagage.

De trip per taxi naar huis was ook vlotjes.

Ik was nog maar even thuis, en Jetty belde.

Zij kwam me iets later helpen uitpakken.

Tegen 13u was alles opgeruimd.

Vakantie USA 2016 afgesloten …