Vakantie 2023

en Jetty ging weer eens mee…

PERIODE VAN 9 JULI TOT EN MET 15 JULI

  Zondag 9 juli

USA-2023-3

De dag startte rustig.


In de vroege namiddag vertrokken we naar Dennis en Marie-Anne; die hadden ons uitgenodigd voor een poolparty met pizza.

Het was enkel voor ons bedoeld, als bedanking aan Annemie, voor raad in verband met het zwembad.

Dat ligt er nu geweldig bij.

En dan was er nog Marco’s Pizza.

Rowdy begon plots wild te blaffen en rond te lopen.

De reden konden het zien als we de tuin inkeken…

Blijkbaar een vos, die hier in de buurt leeft.

In de week had men aan een volwassen vos met zijn jong gezien…

Nu alleen maar het jong…

Even later liep dit beest op het deck bij het zwembad…


De vos werd verjaagd en we konden verder genieten van het zwembad, de wijn, de snacks, …

Tussendoor klopten Jetty en ik nog enkele nagels terug verder in; die kwamen door de tijd los.

Annemie is nog na haar weg langs gekomen.

Ook Emilie kwam even binnenspringen.

Emilie had nieuws bij!


Thuis vertelde Emilie het nieuws:

Ze vond het zo zielig dat een jong katje hulpeloos werd achtergelaten.

Ze had dit diertje mee naar huis genomen.

Eerst was Claudio er niet gelukkig mee, maar al snel was ook zijn hart verkocht aan ‘Otto’.

  Maandag 10 juli

Er werd een nachtvoorziening voor het beestje gezocht.

Alleen Jetty en ik waren vandaag thuis.

Al de rest moest gaan werken.

Dus deze morgen moest ik er voor zorgen dat het beestje buiten geraakte, in zijn kooi.


Ben er enkele keren bij geweest.

Jetty heeft strijk gedaan.


‘s Middags kwam Claudio even thuis om te eten.

Met de beste bedoelingen heeft hij Otto even uit de kooi gehaald en bij Cookie gezet.

Cookie reageerde echter een beetje agressief, waardoor Otto is gaan lopen…

Ik ben nog meerdere keren buiten geweest om Otto te zoeken, maar die geniet hopelijk van zijn herwonnen vrijheid.


Na een middagsnack is Jetty naar het huis van Marie-Anne gaan wandelen.

Ze moest daar Bear en Rowdy gaan uitlaten, en gaan wandelen in het park met Rowdy.

Na haar wandeling deed Jetty nog wat strijken.

Ik merkte dat het toilet bij onze slaapkamer bleef water verliezen.

Met Emilie naar Home Depot.

Verkeerde rubber meegebracht, dus terug naar Home Depot, met Claudio deze keer.

Weer de verkeerde rubber.

Nog maar eens terug met Claudio en gewoon een volledige vervangklep meegebracht.

Echt waar, weer de verkeerde maat meegebracht.

  Dinsdag 11 juli

Feestdag van de Vlaamse Gemeenschap!

Gisteren moest Dennis zijn test doen om Amerikaans staatsburger te worden.

Hij liet ons weten dat hij geslaagd is!

Dennis heeft nu 3 nationaliteiten: Amerikaans, Engels en Iers!


Hier in Dalton is het rustig geweest in de voormiddag.

Otto is weer gaan lopen…

Wellicht en hopelijk komt die straks weer opdagen.

Thuis eindelijk geluk.

Het was het juiste stuk.

Jetty en ik kunnen nu terug het toilet bij ons gebruiken.

Intussen waren Maria en Nihal op bezoek gekomen.

Jetty en ik hebben het avondmaal klaargemaakt.

Iets na 7 konden we dan samen eten.


Emilie heeft Otto nog teruggevonden.

Hij werd terug in zijn kooi gezet met eten en drinken.


Nihal en Maria bleven niet al te lang, zodat Claudio en ik nog de kans kregen om het toilet te repareren.

We moesten hiervoor wel terug naar de winkel.

Het was al bijna 10 uur, Home Depot ging sluiten…

Dan maar Walmart.

Maar daar hadden ze het juiste stuk niet.

Toch maar vlug naar Home Depot.

10 voor 10 nog gauw de winkel in, en deze keer hopelijk het juiste stuk mee.

Op de middag gingen we Claudio aan het werk halen.

Hij ging op consultatie gaan voor zijn enkel.

Annemie zette ons af in het outlet-center in Calhoun.

Deze morgen zag ik Cookie spelen met een ‘nog levende’ cicade.

Claudio had deze morgen die cicade zien ‘ontpoppen/vervellen/…

Na het spel van cookie heeft ze niet lang meer geleefd…

  Woensdag 12 juli

Vele winkels zijn intussen gesloten: Tommy Hilfiger, GAP, …

Gelukkig waren er wel nog winkels waar we terecht konden voor kledij en andere dingen.

Tegen 4 uur pikte Annemie ons terug op om naar huis te gaan.

Resultaat van de consultatie:

Al bij al valt het wel mee. Een hogere ‘boot’ dragen en afwachten.

Na het werk kwam Kristina langs.

Ze was uitgenodigd om eens te relaxen na haar verhuis.

We aten gezellig samen en nadien werd er alcohol gedronken.

Claudio bleef nuchter, want die moest Kristina naderhand nog naar huis brengen.


We genoten ‘s avonds (8 uur) van het zwembad, de drank, het bijpraten, …

Het zwembad was op dat moment warmer dan de buitenlucht.

Emilie zat intussen iets klaar te maken om te borduren.

Iedereen is weer werken.

Jetty ging deze morgen nog eens wandelen op de begraafplaats.

Jetty en ik hebben ons koffer gepakt voor de trip die er aan komt:

Straks vertrekken met Claudio en Annemie op trip naar de Niagara watervallen en Canada.

In afwachting van vertrek zijn we nog maar eens in het zwembad geweest.

In de namiddag heeft Annemie al de boardingpassen voor straks doorgestuurd.

Het eerste deel van de trip is een rit naar Atlanta en vlucht naar Cleveland, Ohio.

File op weg naar Atlanta.

Annemie had een parkingplaats gehuurd bij een hotel op enkele mijlen van de luchthaven.

Er was een shuttle voorzien om op de luchthaven te geraken.

Ondanks de files toch nog op tijd op de luchthaven geraakt.

Pascontrole en boarden ging redelijk vlot.

Claudio met zijn beenwagentje kreeg voorrang, en wij als familie dus ook.

Ons vliegtuig was een Airbus 321-200.

Vlucht naar Cleveland, Ohio was redelijk goed.

Voor een vlucht van goed anderhalf uur hadden we toch de luxe van een eigen media-scherm te hebben.

Enkele momenten was er wel wat turbulentie.

Er was een snack voorzien (chips of iets anders).

Drank (water, koffie, fris, …) was geen probleem.

Ik vroeg rode wijn.

Die was er ook.

Ik kreeg een blikje wijn, en de steward zei dat dit $10 kostte.

Maar ik mocht die van hem gratis hebben…

En Jetty is de hele vlucht (1,5 uur) wakker gebleven!

Op het einde was er wel wat meer turbulentie.

United States

Ohio

  Donderdag 13 juli

Dan gingen we met een uber naar het hotel.

Ondanks dat Annemie alles al betaald had, online aan hotels.com, verwachtte Ramada nog een bijkomende betaling van 66 dollar per kamer.

Annemie ging in discussie en liet haar betalingsbewijs zien.

Dan hebben ze het maar aanvaard.

Kamer 327 voor Claudio en Annemie, Jetty en ik op 311.

Op onze kamer was er maar 1 set handdoeken.

Ik ben gaan klagen.

Ik kreeg extra handdoeken mee.

Ik had nog gevraagd of ik een fles wijn kon kopen.

Die hadden ze niet.

Intussen was het al middernacht geworden.

Er was dus geen wijn.

Jetty al blij, want zij ging dan een nacht zonder mijn gesnurk krijgen.

Het was een hotel met mindere service:

Het bad (de douche) liep maar traag leeg…

Het ontbijt was magertjes: yoghurtjes, bagel, cake, koffie, fruitsap, melk, ontbijtgranen, … Geen beleg, boter uit een gemeenschappelijke pot, …

Maar het was dan ook maar voor één (kort) nachtje.

Telkens ik of Jetty bewoog in bed, kreeg de ander de beweging te verwerken aan zijn kant van de matras.

Airco maakte veel lawaai.

Het was dan ook een ‘ouder’ systeem.

Na het ontbijt gingen Annemie en Jetty met een uber naar de luchthaven om de huurwagen op te halen.

Aan de Ramada in Independence was het deze morgen heel wat frisser dan dat we in Dalton gewend zijn.

Blijkbaar zitten we in de buurt van een Amish country.

Die gaan we echter niet bezoeken, want dat ligt zuid en wij gaan noord.

En dan maar uitchecken en op weg.

Eerste stop was Walgreens in Independence:

Snacks, water, medicatie, wijn, …

Op weg naar Erie via een scenic route langsheen Lake Erie.

Onderweg even een Dollar General binnengegaan.

Daar kochten we een data-kabel voor de smartphone van Annemie.

Nu kon Google maps weergegeven worden op het scherm in de huurauto.

Op een gegeven moment even een stop gemaakt voor foto’s en filmpjes aan Lake Erie.

Laat middageten deden we in Mary’s Diner in Genova.

Natuurlijk een stop aan het visitor center.

Verder naar de volgende staat die ligt aan Lake Erie: Pennsylvania.

United States

Pennsylvania

Verder naar een nationaal park: Presque Ilse State Park bij de stad Erie.

Daar reden we de route doorheen het ‘eiland’, met de nodige stops:

Perry, Jetty, …

Na deze rondrit reden we door naar Buffalo in de staat New York.

United States

New York

Enkel stadsgezichten van Buffalo, tijdens onze rit:

  Vrijdag 14 juli

Dan inchecken in ons verblijf: The Edward.


Honger…

Eten bij Left Bank.

Dat was heerlijk.

En daarna tijd voor een verdiende nachtrust.


Heel goed geslapen.

Het waren mooie kamers met veel luxe.

Jammer genoeg was hier geen ontbijt voorzien; gelukkig was er wel weer een koffieautomaat op de kamer.

Jetty maakte deze morgen al een wandeling in en rond ons verblijf.

Eerst bezochten we de Peace Bridge, verbinding tussen US en Canada (met degelijke paspoort- en douanecontrole) in Buffalo.

Volgens onze gids van de namiddag is er enkel op de grote verbindingen tussen Canada en de VS een degelijke controle; er zijn talloze andere manieren om naar Canada te gaan (via water, via kleinere verbindingen, …) waar quasi geen controle is.

We hadden nog wat tijd en bezochten een park aan de Niagara river: Broderick Park.

Hier zagen we ook al onze eerste Niagara watervallen.

Na een middagmaal bij ‘de stichters van de Buffalo Wings’ (Frank and Theresa’s Anchor Bar – The Original Buffalowing) gingen we onze trip verder zetten.

We aten er de ‘oorspronkelijke’ buffalowings, boneless wings, mozzarella sticks, stuffed pepers.

Ondanks een wachttijd van bijna een uur kregen we ons eten.

Toch gaven we de verwachtte 15% tip!

Op weg naar de stad Niagara Falls kwamen we het welcome center van de staat New York tegen.

Hier even een stop.

Dan verder naar Niagara Falls, US-side.

Jetty maakte snel een bezoekje aan Hardrock Café en daarna wandelden we nog wat rond in de buurt en aten we een ijsje (Hershey’s Ice Cream).

Tot midden 19de eeuw was er nog niet veel veranderd aan de Niagara watervallen.

Daarna werden de watervallen gebruikt voor industrie.

Nicola Tesla had hier een waterkrachtcentrale om elektriciteit te maken.

Rond 1870 was er een beweging om de watervallen in hun oorspronkelijke staat te herstellen.

Rond 1880 begon de staat New York de fabrieken op te kopen werden de watervallen langzaam aan gerestaureerd.

Aan Amerikaanse zijde maakte men er een staatspark van.

Aan Canadese zijde gebeurde dit niet, zodat er aan die zijde overall gebouwd werd.

Vanaf 1969 zijn de watervallen terug zoals ze vroeger ‘ongeveer’ waren.


Met de gids, Saïd, was afgesproken om half 4.

Hij begeleidde ons de hele namiddag, zorgde voor de tickets van Maid of the Mist (de boot is nu een elektrische genaamd naar Nicola Tesla), het uitzichtplatform, de Bridal Vail, de Cave of the Wind.

Vanaf het State Park zag je de Rainbow Bridge en de watervallen.

Met de boot ‘The Maid of the Mist leverde ons mooie foto’s op.

We werden er wel een beetje nat van.

The Cave of the Wind, met oa het platform Hurricaine Deck, werden we helemaal nat, Jetty zelf tot op haar onderbroek toe!

De poncho’s hielpen wel iets maar blijkbaar niet genoeg.


In het State Park nog een wandeling en naar de Horse Shoe Falls om nog meer beeldmateriaal te maken.

De gids bracht ons terug naar onze wagen.

Vandaag maakten we ook de oversteek van de VS naar Canada.

De Niagara-rivier is hier de grens.

We gingen de grens over naar Canada.

Onze oversteek via een andere brug was geen probleem.

‘Hebben jullie alcohol bij?’

‘Hebben jullie sigaretten bij?’

Claudio gaf een negatief antwoord op beide vragen.

Paspoortcontrole:

We moesten ons gezicht laten zien, zodat ze kon vergelijken met de foto’s op de rijbewijzen van Claudio en Annemie en de paspoorten van Jetty en mij.

En het was ok.

We mochten door.

Canada

Ontario

  Zaterdag 15 juli

Ook vanaf die kant konden we mooie foto’s en filmpjes maken.

Hier maakte Jetty een blitz-bezoek aan Hard Rock Café.

Aan de Canadese kant van de Niagara staat het vol met gebouwen.

Aan de Amerikaanse kant heb je de watervallen.

Vroeger (late 1800’s) stonden ook aan Amerikaanse kant gebouwen, vooral om stroom en waterkracht op te wekken.

Amerika besloot op een moment om de ‘natuur’ te herstellen en verwijderde alle fabrieken en gebouwen en ‘herstelde’ de oorspronkelijke toestand.

Aan deze zijde werd het een nationaal park, dat bescherming bood aan de watervallen.

Aan Canadese zijde werd er volop gebouwd.

Vooral het toerisme werd hier gepromoot via casino’s, hotels, …

Het werd al snel laat.

Om iets voor 9 besloten we niet te wachten op de 6 minuten vuurwerk (dat om 10 uur zou beginnen), maar om al te vertrekken naar Hamilton, waar onze BnB ging zijn.

Enkele minuten voor aankomst aan de BnB aten we nog in een fastfood restaurant: Mountain Burger.

En dan naar de BnB Fern.

We hadden er het ‘kelderappartement’ met 2 slaapkamers.

Hier gingen we 2 nachten blijven.

Onze gebruikte kleren van de vorige (en vandaag) dagen de wasmachine in.

Mijn doorweekte schoenen ook.

Hopelijk is er iemand die vannacht de droogkast nog aanzet…

Na een ontbijt, dat Jetty en Annemie gehaald hadden in een locale winkel, gingen we op weg naar Toronto.

Door werken onderweg gingen we niet op tijd geraken op onze afspraak.

Annemie belde de bestelde gids, Veronica, en het was ok; het was toch een ‘private tour’.

Veronica leidde ons doorheen Toronto en toonde ons heel wat gebouwen, vertelde over de geschiedenis, gaf tips, …

We startten aan St. Lawrence Market en the Flat Iron, om dan doorheen de stad te gaan.

Samen gingen we lunch nemen en dan verder de stad verkennen.


In Canada wonen bijna 40.000.000 mensen.

In Toronto wonen er al 3.000.000 daarvan.

In de stad was er net een parade: Ratha Yathra.

Dat is een hindoeïstisch feest, waarbij 3 ‘chariots’, telkens een god, door de stad gaan.

Ze gaan naar een tempel.

Intussen is het ook een zegening voor de stad en zijn deelnemers.

In de staat Ontario is cannabis officieel toegelaten.

Gevolg is dat er op bijna elke straathoek cannabis-winkels zijn.

In de ‘distillery district’ gingen we iets drinken…

Jetty cocktail, Veronica en Claudio een speciaal biertje, Annemie een … en ik een wijntje.

Onze gids toonde ons nog heel wat leuke dingen.

Op het einde van onze geleide toer waren we in Toronto aan Lake Ontario.

Tegen half 8 namen we afscheid van onze gids, die intussen bijna 9 uur met ons op stap was, terwijl de toer eigenlijk maar 6 uur zou duren…

Met mijn beste Frans heb ik een jongedame daar gevraagd om een groepsfoto van ons te maken.

Na iets meer dan 15.000 stappen besloten we om een Uber te nemen naar downtown om iets te gaan eten.

Avondmaal namen we in de buurt van de plaats waar onze toer vertrok.

We namen opnieuw een Uber om naar de parking terug te geraken.


Het was een warme dag om te wandelen.

We hadden enkele kleine regenbuitjes, maar we zijn er niet echt ‘nat’ van geworden.

Nog een uurtje rijden naar de AirBnB en we konden deze dag afsluiten.



Het was om 9 uur ‘s avonds nog steeds warm.