Mijn 20ste bezoek aan de Verenigde Staten van Amerika

Van woensdag 3 juli 2013 tot 11 augustus 2013

USA2013-01 USA2013-02 USA2013-03 USA2013-04 USA2013-05 USA2013-01 USA2014-01 USA2013-04

Zondag 4 augustus

We kregen er niet genoeg van.

Gisteren yardsale. Vandaag nog eens teruggegaan.

Op het plannetje van de World’s Largest Yardsale hebben we uiteindelijk (na twee dagen) het groen-gemarkeerde stuk gedaan.


Namiddag waren we uitgenodigd op een party (met cook-out) bij Kristina en John. Er waren bijna 50 mensen aanwezig.

De party was er ter ere van de zus van John, Michelle, die voor twee weken overgekomen was uit Ierland.

We bleven er tot na 9 pm.

Maandag 5 augustus


De dag is rustig begonnen. Niet veel gedaan.

In de namiddag, na de middagdut van Anne-Mie, en nog voor Claudio terug was van het werk, zijn we even snel dringende boodschappen gaan doen.

Dan moest Anne-Mie zich klaar maken om te gaan werken.

Claudio en ik zaagden nog enkele planken, en dan genoten we van een rustige avond.


Dinsdag 6 augustus


Morgen heeft Emilie oriëntatiedag op school. Donderdag zal de school effectief beginnen voor beide meisjes. Het lijstje met schoolbenodigdheden moest daarom vandaag afgewerkt worden.

Daarom gingen we naar Big Lots: een koptelefoon, kleurpotloden, ...


Om de laatste volledige vrije dag plezierig te maken gingen we met de meisjes nog eens naar de film: deze keer werd het:

‘s Avonds, nadat Claudio terug was van het werk, hadden we de begrafenis van Luna. Waarschijnlijk is ze overleden op zondag. Er zat niet veel leven meer in op maandag, maar dat alarmeerde niemand. Pas deze morgen werd vastgesteld dat ze dood was. Ze kreeg een plaatsje in de voortuin.

Woensdag 7 augustus


Voormiddag ging Anne-Mie met de meisjes naar school voor de oriëntatie. Emilie gaat naar het 6de leerjaar (6th grade) en Elena naar het 2de middelbaar (8th grade).

De twee zusjes zitten nu terug samen in dezelfde school, wat het vervoer naar en terug veel makkelijker maakt. Anne-Mie en Claudio gaan hier zeker tijd mee winnen.


Na de kennismaking op school kwam Anne-Mie me oppikken en reden we door naar Atlanta. We gingen er een bureau-meubeltje halen bij Ikea. Natuurlijk werd heel wat meer meegebracht dan alleen maar dat meubeltje dat we moesten hebben. En natuurlijk werden er Zweedse balletjes gegeten.


Aan Claudio en mij om ‘s avonds dat meubel in elkaar te steken.

Donderdag 8 augustus


Terug naar school! De eerste echte schooldag. Het schooljaar is weer begonnen.

Al tegen 7 uur deze morgen ging de familie Leyssens met de kinderen naar school. Ik ben opgestaan om ze een fijne schooldag te wensen, en ging dan terug rusten.

Anne-Mie is in de namiddag vooral bezig geweest met het herinrichten van de slaapkamer van de meisjes: de bureau moest verplaatst, een kast kreeg een andere locatie, rommel werd opgeruimd, ...

Dan werd er buiten nog een lamp vervangen (door Claudio en mij).

Er kwam  een onweer opzetten. Tijd om naar binnen te gaan.


Vrijdag 9 augustus


Vooral bezig geweest met pakken. Tegen de avond zat alles in de koffers. Twee koffers van elk net geen 50 pond. Dat zou dus moeten lukken morgen.

Tussendoor even naar de tandarts gegaan. Die gaf een ‘back-to-school-bash van 12.30 tot 16.30. (De kinderen hebben vandaag in Dalton een extra halve dag vrij.) Er waren spelletjes (je kon maaltijden winnen bij Chick-fil-A, zonnebrilletjes, potloden, t-shirts), er waren gratis snowcones te krijgen, facepainting, ...

Dan nog even naar de winkel: schriften bij Office Depot halen, t-shirts voor school bij Kohl’s.

Gauw onderweg langs om gedag te zeggen bij Miss Monica, die aan het werk was bij Carl Bouckaert.

Om het verlies van Luna te compenseren reden we naar de dierenzaak om een nieuwe dwerghamster te halen voor Emilie/ Die was snel gekozen. Ze werd gedoopt met de naam Ashes August Leyssens: Ashes omdat ze grijze vlekken heeft (en bij de 101 Dalmatiërs is er ook zo een), August omdat ze in augustus gehaald werd.

Thuis werd de kooi voor Ashes zuiver gemaakt en ingericht voor Ashes.



‘s Avonds gingen we eten bij Ryan’s, om mijn afscheid ‘te vieren’’.


Zaterdag 10 augustus


Koffers zijn gepakt. Ik denk dat ze alle twee een beetje overgewicht hebben. Ben benieuwd wat ze gaan zeggen op de luchthaven. Als reserveplan heb ik nog wat ruimte in mijn rugzak.

Gisteren heb ik online ingecheckt. Normaal moet straks alles vlot verlopen.

Ben klaar om terug naar Neeroeteren te gaan.

We vertrokken rond 12 uur in Dalton. Tegen half 1 waren we in Chattanooga op de luchthaven. Daar nog even de koffers gewogen: 54 en 51 pond. Allebei overgewicht dus.

Bij het inchecken zeiden ze niets over de koffer van 51 pond. Bij de koffer van 54 pond vroeg ze om er 2 pond uit te halen of 100 dollar bij te betalen. Eén paar schoenen, wat sokken en een boxer gingen dus de rugzak in. De koffer werd ingecheckt met 52 pond en kreeg een tag ‘Heavy’.

Om kwart voor 1 nam ik afscheid van Anne-Mie en de kinderen. Claudio had ik al gedag gezegd rond 10 u vanmorgen, want die ging naar zijn studenten, die vandaag ‘staatsexamen’ hebben.

Om 1 pm zat ik in de bar van de luchthaven: enkele Bud-Lights gedronken en nog maar eens gekeken of de vlucht nog steeds ‘on time’ is. Voorlopig wel.

Door security en naar de gate. Plots een hevig onweer/wolkbreuk. Toch op tijd de boarding gehad, maar door het weer moesten we 30 min wachten voor take-off. Gelukkig was de steward grappig met zijn veiligheidspresentatie en mopjes.

De vlucht had redelijk wat turbulentie.

In Atlanta (we kwamen aan op C-gates) gauw naar de smokerslounge die hier op C-gates ligt.

Dan enkele bud lights gaan drinken en dan door naar E-gates.

Sojourneys heeft een zaak geopend op E-gates - met smokerslounge! Kwam dat goed uit.

Om 5 pm begonnen met boarden en 10 min vroeger vertrokken richting België.

Een B767, die pas helemaal gerenoveerd was: individuele persoonlijke tv-schermpjes, keuze uit tientallen films, tv-programma’s, spelletjes, internet, ...


Zondag 11 augustus


Vlotte vlucht gehad en zelfs iets geslapen.

We kwamen 45 min vroeger aan in Zaventem, met gevolg dat Jetty en pa er nog niet waren om me op te pikken.

Dan maar buiten een sigaret gerookt en gewacht.

Voordeel van laat aan te komen: er moet geen parkeergeld betaald worden, want ik liet me oppikken op de Kiss and Ride bij departure.

Bij het uitpakken moest ik vaststellen dat de inhoud van mijn koffers volledig intact is aangekomen, maar de kleren waren nat (van die wolkbreuk in Chattanooga - omdat onze koffers op de tarmac stonden bij de regen).

Er werd dus heel wat gewassen die zondag en de volgende dagen.


Heb intussen ook vernomen van KLM dat mijn ‘klacht’ ivm de vertraging bij vertrek aanvaard is.

Ik vroeg 400 euro. Maar ik had verkeerd gelezen: delayed arrival on detination is inderdaad meer dan 4 uur bij een vlucht van meer dan 3500 km.

Ik krijg een compensatie van 600 euro voor die vertraging, en ik heb nog die voucher van 100 dollar korting op volgende vlucht! Ik werd gebeld door KLM om mijn bankgegevens door te geven! Binnen 3 weken staat het geld op mijn rekening.